J.Mourinho, çiçekleri çoşturan vitamin gibi.

Avrupa Şampiyonlar ligi finali, dün gece Madrid’te oynanan İnter-Bayern Münih

karşılaşmasında, 2-0 lık net skorla, kupaya uzanan İtalyan ekibi oldu.

Ve beklendiği gibi de çok da kolay oldu.

Barcelona gibi bir devi İspanya’da saf dışı bıraktıktan sonra Jose Mourinho’nin yaptığı sevinç gösterisi, bir show’dan öte, İnter’in’in, kupayı artık kazandığını anlatan bir sevinç gösterisiydi.

Maç bir final maçından çok, sonucu oynanmadan belli bir gösteri maçı gibiydi. Denge ve güç bakımından, rakibinden oldukça zayıf bir görüntü sergileyen Bayern Münih, oyunun her dakikasına asılan, sahanın her yerine hakim, rakibi mengeneye sıkıştırıp, presle boğan İnter karşısında, lodosa tutulmuş gemi gibi, sallandıkça sallandı ve kroke durumdaki bir boksör gibi, öldürücü yumruğu beklemeye başladı. Milito isimli Arjantinli’den yediği iki golle de Santiago Bernabeu’nun çimlerine serildi.

Bu İtalyan ekipleriyle oynamak zor. İşi tesadüfe bırakmıyor ve adama sahada oynayacak alan da bırakmıyorlar. Bir de bunlardan bir gol yediğiniz zaman, karşılık vermek neredeyse imkansız. Bir de Ribery gibi, rakip defansı uğraştıracak, süratli bir futbolcunuz cezası nedeniyle oynamıyorsa, bu takım karşısında , bu kupaya uzanamamayı baştan kabul etmişsiniz demektir. Heyecandan bu kadar uzak bir final, ancak bunu anlatıyor.

Dünyanın en ünlü ve en büyük takımlarından biri İnter’in 45 yıldan sonra bu kupayı kazanması tesadüf değil bu yıl. Jose Mourinho’nun ekibi yılın en gözde takımı olurken, İtalya kupası, İtalya ligi ve Şampiyonlar ligi şampiyonluğunu kazanırken, Atletico Madrid karşısında bir de Süper Kupayı alacağa benzer.

Şimdi maçtan çıkardığımız derslere bakalım;

2006 yılında Fenerbahçe takımı yine ligde ve kupada finaldeydi. Yine Daum vardı. Bir Beşiktaş’lı arkadaşım ''’dikkat edin, ikiside gidebilir’ dediğinde gülmüştüm. Gerçekten Fenerbahçe iki kupayı da alamadı. Yıl 2010. Fenerbahçe yine her kupada finalde. Şanlıurfa’da kupayı Trabzon’a kaptırdıktan sonra bir yazıma, bir okur , Fenerbahçe’nin şampiyon olacağına da inanmıyorum artık, hiç güven vermiyor, eze eze rakibi yenemiyor demişti. Öyle oldu. Daum’un oyuncuya vereceği elektrik yok. Finallerde iyice ortaya çıkıyor.

Mourinho gibi Teknik Direktörleri izleyince net olarak bunu anlıyorsunuz.

Van Gaal’in çaresizliğini ve pasifliğini görüp, sonra da, Jose Marinho’ya dikkat ettiniz mi. Ne kadar kendinden emin, ne kadar iddialı. Bu surattan, bu kişilikten, futbolcunun etkilenmemesi mümkün değil. O hırs ve güven aynen futbolcuya yansıyor. Böyle bir hocanın takımının final kaybetmesi mümkün müdür?. Kupalar ortada. Pardon, hepsi İnter’de.. Daha 3 tane uluslar arası kupa olsa, onları da alırlar. İnanmışlar. Bu inanç onlara sağlanmış. Kazandıkları maçlarda büyük bir üstünlük kuruyorlar.

J.Mourinho, 45 yıl sonra bir uyuyan dev'e bu başarıları kazandırırken, her türlü özene rağmen, saksıda bir türlü açmayan çiçeği, coşturan bir vitamin gibi.... Sadece bu kupayla kulübüne 170 milyon Euro kazandırırken, ülke ve dünya futboluna yeni soluk ve heyecan getiriyor, İ spanyo hegemonyasından kurtarıyordu.

Jose Mourinho’da bir teknik direktörden fazlası var. Tabi bir de Sneijder’i, Eto’su ve Arjantin’li Milito’su. Bu Milito’ya dikkat!. Yakında başlayacak Dünya Kupasında Arjantin’i kupa şampiyonu yapabilecek kalitede bir oyuncu. Tilki kadar kurnaz, kadife kadar yumuşak ama bir o kadar da kıvrak. 2. golden önce, rakip stoperi, attığı ters çalımla adeta saf dışı bırakırken, kaleciye de çaresizliği ile baş başa bırakıyordu.

Bunların hepsi güzel hoş da, şimdi bir de İnter’deki yabancı sayısına bakalım. B.Münih’te takımının yarısı Alman oyuncu iken, İnter’de İtalyan oyuncu yok!. Bu size bir şeyler hatırlatıyor mu?.

Yakın zamana kadar Fenerbahçe başkanı bu konuda çok ısrarlıydı. Böyle sınırlı olması veya 6+1 veya 6 +2 lerle kısıtlama sıkıntı yaratıyor, düzenimizi bozuyor deyip duruyordu. Kimse dinlemedi. Milli takımı zora sokar dendi. Baktı olmuyor, artık o da ısrar etmiyor şimdi. Ne oldu?. Dünya Kupasına katılacak ekipler, yavaş yavaş Güney Afrika’ya hazırlanırken, biz alakasız bir kıtada, ABD de gazozuna maçlar oynuyoruz.

Kaldı ki o Mourinho bile, Şampiyonlar ligi'nin, Dünya Kupası'ndan çok daha önemli olduğunu söylüyor...