- Kategori
- Şiir
K a n
hiçbir şey kalmıyor bir öteki günden
gün yanığımı gecelerde sarıyorken
o da yitiyor ellerimde
elde var hep sıfıra sıfır
teke tek
başa güreşiyorum hayatla hep
kılavuzum hüzün
allayıp pullayarak giydiriyor beni ellerinle
her yaşanandan
bir tokat ekleniyor yaş/ı/ma/ama
harf harf çoğalıyor kursakta acım
güncemde açılmayan dilsiz neşem
nerde gizlenmiş bilmem
beştaşım olmadı ki benim hiç zaten
belli ki, biri/ni aşırmış bir zaman
zaman kesiklerinden kayıp başım
şifasız otlarla avunmuşum
şekil koma hâli/m
eğimi yüksek yaşamın, paydaşı hüzün
yüküyle/ daha başından mağlubum
ağlama duvarıyım kendime
böyle oynanmaz ki bu oyun
ahtım olsun/ andım olsun ki
günışığından içtiğim
bu acı ilacı, artık tatlandıracağım
kan emen bu marazın
su uğultusuyla bulanıp
gizli iklimlerde kundaklanıp kalmışım
keskin akbaba gözleriyle
bir nidâ gerek, kendime sadakalanmaya
külahı ters giydirenlere
kefareti yerine geçecek
benim de bir sözüm olacak elbet
lâkin, elvermez dilim aynısını demeye
Rab bilir ve görür en iyisini
/şeytan giriyor işin içine
ve fısıldıyor
ya tahta bacaklarını
ya da yürüdüğü ipi kesmeli böylelerinin…/
saf/tım/hım hâlâ
temiz lokmam, içimdeki kan gibi
yaşam ecinlilerini sürüp dursun üstüme
uymayacağım şeytana
ve sen
varsın fırtına sürsün, dinleme
sağır olsun kulağın
içinde, vakti kanatlandıran his
çektiğin acın olsun
kaç tekrar edeceksin daha kendini
açıp yalancı güneşini
kar toplamadan hüzünler
suya salıp kendini, sür açık denizlere
ya batarsın tümden ya da, dönersin zaferle
biraz cesâret sadece
rastgele kaptan rastgele
11 Ekim 2011
Hâdiye Kaptan
- c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
- Toplam blog
- : 467
- : 145
- Kayıt tarihi
- : 16.05.11
Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....