- Kategori
- Şiir
Kabem insan
Gül kurusu ten,
göz-göz hasret
sevda, ölüm yüklü
kırağı düş, kor beden
bir ben bilirim yürek acısını
anadolu’m gök-kubbem,
hasret yüklü, çoban yıldızım,
sam yeline, saldım seni...
ne haneden, ne de sultan
kar etmez, asi gönlüme
yaraya tuz basmış/ım
hasret - prangada
kabem, insan...
kaburgasında saklı kin,
dokunsan, kan kusacak hain,
çıngırak gülüşler
akrep aymazlığı,
suratına tükürsen, celladın...
ne öz kalmış ne de vicdan...
acılar - bal
teslim olmam ihanete
kalsam da bir tek dal...
gözler mavide, yanaklar al
selviyi besler, kırık bir sal...
Gülüşler kor, sevda infihal
vuruldum, can evimden GARDAŞ...
dost yarası- tenimde,
dil yarası - yüreğimde
kahpedir, kör zindan,
alır serden sevdayı
tenden, yar tenine...
usul - kuralsız
sevda - pervasız
bedenim,
sürgünde - düşlerim
oyyy ben ölem looo,
bir ben kalmışım,
bir de sigaram,
esmer, delikanlı yüreğimde,
baharında, hasat zozan
kozasında, kavrulmuş goncam
salmışım yedi düvene sevdamı,
serseri düşlerde takılı,
uçurumdara, saklı umutlar,
bilirmisin sen, anadolu gözlüm,
asil - dicle,
asi - fırat,
yüce - ararat,
eteğinde süphan
toroslara serpilmiş can
özden süzülür usul -usul
TEK KABEM İNSAN...
KOÇAK
01.06.2008