Kabuk

Kırmadan kabuğunu,

Yiyemezsin cevizi, fındığı.

Dene istersen,

Götür hamutuyla deveyi.

Budur işte, adı konulmuş çile,

Tembel ile gevşeğe,

Sunmaktır gaye,

Zati, öz cevheri.

Olmaz bulurum ben

Oradan buradan,

Gezerim avare, dolaşırım başıboş.

Kim koydu ismimi,

Sümsük, üşengeç, ruhsuz diye?

                   Kemal Alkan