Kabuklar örter yaralarımızı // Yeryüzü tanığı // Önder Karaçay

Yara sadece insan derisinde, ruhunda ve yüreğinde açılmaz...

Yeryüzünün kabukları da yaralarla doludur.
Sebebi yine ilerleme adında insan vahşiliğidir.

Yaralar acımakla da kalmaz.
İyileşmek için kaşınırlar,
Kaşınırken de aşırıya kaçılırsa kanar ve acı yine üretebilirler.
Yaralar hassastır, kanatılmaya gelmezler.

Yararlılar ve yaralayanlar çelişkisini çözemedi dünya ve insanlık...

İnsanlığa bu bir açmazdır.

Yaralayan azınlıklara karşı yaralanan çoğunluklar güçlü olmasına rağmen yaralananlar yaralayan ve yaralamaktan yararlanan insafsızların hakkından bir türlü bir araya gelerek gelmedikleri için bu zulmün üstesinden gelemezler.

Ruhumuzda derin bir yer edinen hatıralarda öyledir, tenimizdeki yaralara benzerler.

Zaman kabuklarda donmuştur yaralarla ruhumuzda, yüreğimizde, tenimizde, içimizde...

Biz o kabuğun altından büyülü gelen manzaralara büyülü bakarız. İç çekeriz hangimiz hangimize göre daha büyülü bilmeyiz. Herkes kendi büyüsünü bilir.

Bir kaç göz yaşıdır, bir kaç sözdür acının ve kanamanın kabukları altında saklanarak biriken öfkesi.

Hayallerimizi de kaybetmeden beslediğimiz içindir o gözyaşları yine bizi coşkuyla ve inançla hayata tekrar bağlanır ve sarılırız acılarımızla, acıların kabuklarıyla birlikte.

Kabuklar örter yaralarımızı, her kanadığında yeniden başlar sızı...

Doğanın yok oluşunu insanlığın yok oluşu anlatır, ruhumuzda, yüreğimizde, tenimizde, kabuğumuz da, yeryüzünde müzminleşir bu acı ve sızı...


Önder Karaçay

Mobbıng Bank Türk Fırtınası Sır Kitabın Yazarı