Kabul ederlerse eğer yazılar okurlarıma emanetimdir

Yazara kitapları çocukları gibidir.

Onlara kaşı gözü gibi bakar.

Toz kondurmak istemez.

Yazdığı bir satır yazı bile çok değerlidir.

Maddi varlıkların resmi varisleri vardır.

Yazılar manevi varlıklardır.

Onun varisleri de okurlardır.

Ben de yazılarımı okurlarıma emanet ediyorum hep.

Eğer içlerinde yararlı bir şeyler bulmuşlarsa… emanetide muhafaza etsinler isterim.

Kocaman denizlerde küçücük bir istiridyenin içindedir inci.

Vurgun yemeyi göze alamayanlar inciye kavuşamaz.

Bazı yazılarda öyledir.

Vurgun yemeyi göze alamayan o yazılardan istifade edemez.

İnci peşinde olanların bundan şikâyetleri yoktur.

Okurlar da inci avcılarına benzerler.

Onların incileri bilgidir.

Eğer gerçekten bilinirse dünya üzerinde bilgi peşinde olanlar daha çok çile çekmişlerdir.

Daha çok vurgun yemeyi göze almışlardır.

Daha çok derinler girmişler tehlikelerle karşılaşmışlardır.

Okuduktan sonra yolunu yönünü değiştiren insanlar az değildir.

Yazılarımız yazdıklarımız okurlarımıza emanet olsun.

Şuraya yazdıktan hemen sonra noktası virgülüne kadar onlarındır.

İster bir pula harcasınlar.

İsterse inci gibi beyin gerdanına dizilsinler.

Bir yazı daha bitti.

İkinci yazı için gelinir mi gelinmez mi bilinmez.

İki yazı arası ne olacağı bilinmez.

Nefes aldık veremedik bittik.

Nefes verdik alamadık gittik.

Bu kadar basit işte.

Bir yazı yazdık, ikinciyi yazamadık mesela.

Ne olacağımız belli mi?

Öyleyse benim yazılarımda eğer kabul ederseniz size hediyem olsun.

***

Şimdilik hoşçakalınız.