Kabul edilen yanlışlık, kazanılmış bir zaferdir!...

Kompozisyon sınavlarında atasözü ya da özdeyiş açıklaması yaptırmayı pek sevmedim. Öğrencinin, “söz”ü yanlış anlayacağını, yazarken zorlanacağını düşündüm; bunda da yanılmadığımı uygulama/larda gördüm. Onun için kompozisyon yazılılarında, “söz” açıklaması yerine, öğrenciyi özgür düşünmeye, rahat yazmaya yönelten bir yol izledim:

“Evden çıktığımda yağmur çiseliyordu.”

“Güzel bir bahar sabahıydı. Bugün okula erken gideyim, dedim. Yürümeyi tercih ettim.”

Giriş benden, devamı sizden, dedim.

Bu, yazmayı yük sayan öğrenciler için, kuşkusuz, sıkıcı bir yöntemdi.

“Aklıma bir şey gelmiyor.” diyenlere de, “Aklına niye bir şey gelmediğini yaz!” derdim

Notları okuduğumda çoğu öğrenci şaşırırdı.

Niye şaşırmasın ki?

Güzel güzel notlar almışlardır.

Öğrenci, özgür kalınca, yaratma/ hayal gücünü kullanıyor; ortaya güzel “anlatı”lar çıkıyordu.

*****

Bu genel uygulamanın/ yöntemin dışında vazgeçemediğim, her öğretim yılının demirbaş konusu olan bir “söz” vardı:

Kabul edilen yanlışlık, kazanılmış bir zaferdir.

Bu da, öğrencilerin bilinçaltına bir şeyler yerleşsin diye açıklanmasını istediğim bir sözdü.

Bugün bunu niye anımsadım?

Biliyorsunuz, Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın, TBMM Başkanvekili Güldal Mumcu'ya yönelik, tartışma yaratan bir tavrı olmuştu:

Bülent Arınç, odasına girdiği Güldal Mumcu’yu, Meclis’in nasıl yönetileceği konusunda “baskı” sayılan bir “görüntü” ile tedirgin etmiş, hoş olmayan bir üslupla eleştirmişti.

Bülent Arınç’tan özür beklendi; ama Arınç, özür dilemedi. Çünkü Arınç, eski bir Meclis Başkanı olarak kendinde böyle bir “müdahale etme” hakkı görüyordu.

Böyle bir yaklaşım da , özür dilemeyi gereksiz kılıyordu.

Ancak, Bülent Arınç, dün Kanal D Ana Haber Bülteni'ne telefonla konuk oldu, Mehmet Ali Birand'ın sorularını yanıtladı.

Birand’ın, “Özür diliyorum Sayın Mumcu, diyebilecek durumda mısınız?” sorunu üzerine şunları söyledi:

“Özür dilemek de bir erdemdir, bundan sakınan ve kaçınan bir insan değilim. Sayın Mumcu'dan bu eleştirilerimin dışında, hareketimden kastımı aşan bir nokta olduğunu düşünüyor ve özür diliyorum.”

****

Özür, geç de gelse, özürdür.

İster öğrenci...

İster öğretmen...

İster bakan..

İster başbakan...

İster cumhurbaşkanı...

Özür dilemek, bir erdemdir.

Kabul edilen yanlışlık, kazanılmış bir zaferdir.

Diyebilmeli, bunun gereğini yerine getirmelidir.

Özür, insanı küçültmek, aksine büyütür!...