- Kategori
- Şiir
Kabul etmek gerek bazen
Nice Yaş’larla…
20.10.2015
Kayıp giderken ellerimin arasından zaman;
Yine geçti bir dönemi ömrümün.
Gülerken,
Ağlarken,
Severken,
En çokta yalnız başıma gezerken o haybeye aşındırılmış kaldırım taşlarında…
Seni yazarken içimdeki ömrümün geri kalanına,
Ve sen aslında hazırlanırken gitmeye,
Nerden bilirdim?
Girdiğim o yeni yaşımda,
İçimde
O acımsı, buruk hissiyatı tadacağımı…
Bilmem kaç kişi kutlayacak bugün ömrümün yeni yaşımı,
Belki hiçbir tebrik almayacağım
Anamdan
Babamdan başka…
Belki yüzlerce tebrik mesajları yazılacak,
İçinde “Nice Yaşlara” barındıran…
Haklıydılar belki de;
Ve sensiz “Nice Yaş’larla” ağlıyordu hep yüreğim en derin yerinden…
Saymayı unuttuğum yaşım bilmem kaç olmuş.
İçimde;
Özlemler,
Mutluluklar,
Acılar,
Ayrılıklar…
En çok seni özlemle anıyorum…
Gözlerinin kahve’rengisi gibi,
Ve o gözlerinin gülüşü gibi,
Gülebilseydik hep!
Acının o karamsar yüzüne inat…
Kurduğumuz hayallerin
Düşlediğimiz dünyanın
O en güzel anlarında kalmak vardı şimdi seninle…
Birazdan üfleyeceğim mumda
Yine dileyeceğim dileklerin içinde sen olurken;
“Nice yaşlara” dilekleri duyacağım…
Oysa “Nice yaş’larla” ağlıyordu yine yüreğim en derin yerinden…
Sen orada,
Ben burada
Özlemle seni anıyorum…
“Nice yaş’larla”
Doğum günüm kutlu olsun…
Yusuf Sezgin AYBEY / “Nice Yaş’larla”