- Kategori
- Şiir
Kabusum
hayat
Merdivenleri çıkarken
Sanki, çorba kokusu
Sarmış her yeri.
Bir, iki, üç.......basamak derken,
Sonunda kapıdayım.
Zili çalıyorum,
Açan yok.
Anahtarı takıyorum,
Giriyorum içeri.
Bomboş,
Mutfak tamtakır,
Tencere sesi yok,
Su sesi yok,
Yerde ki halının sesi ,
Sandalyenin gıcırtısı ,
Yok....
Anne diyorum...
Ses veren yok.
Odaya giriyorum,
Yatak boş.
Ağlamaya başlıyorum,
Hıçkıra hıçkıra...
Anam ölmüş,
İnanamıyorum.
O çorbanın kokusu
Hala burnımda.
Sesin.... sarı kızım, ilk göz ağrım deyişin
Kulaklarımda.
Yıkılmışım be anne...
NERDESİN....