Kaç git buralardan kaç git...

İnsan bazen sıkıntılı bir güne uyanır. Ne yapması konusunda, nereye gitmesi konusunda kararsızlıkların yaşandığı, kendisini mutsuz, yalnız hissettiği bir güne.Bu kararsızlıklarla mücadele ederken, diğer taraftanda da atarsınız kendinizi dışarı. Çünkü o an iç sesiniz bunu söyler.

Düşersiniz yollara, yer, mekan, seçimi ayırt etmeksizin. Hissiz, ruhsuz, duygusuz bir şekilde dolanırken, kah deniz kıyısındasın, kah kalabalığın tam göbeğinde, sonra bir bakmışın hiç tanımadığın mekanlardasın.

Sanki kaçarsın birinden, bir yerlerden, bir şeylerden. Aslında bu kaçışının sebebini kendinde biliyorsun, ama itiraf edemiyorsundur o anlarda.

İnsan normal hallerinden daha hızlıdır bu kaçışlarda. Kimseyle göz göze veya yüz yüze gelmek istemez. Sanki suçlusundur, sanki kabahatlisindir, kaçak gibi oradan oraya saklanırsın.

Ama hayır.....

Hiç biri değildir içinde bulunduğunuz durumun tanımı.

Dışarıdan bakıldığında her şey yolunda görünür, hiçbir tuhaflık yoktur, ne yaşadıklarınızda ne kendinizde.

‘’Allah’ tan içimdeki düşüncelerimi kimse duymuyor, kimse anlamıyor.’’ diye iç geçirirsin.

Tuhaf tuhaf şeyler söyler iç sesiniz o boşluklarda... Sizi tamamen esiri yapar kendine. Çek git buralardan, çek git der.

At der kendini azgın sulara at korkusuzca... Cesaret verir, güçlendirir, galeyana getirir seni. Can yeleği giymeden atla sulara boğuş boğuşabildiğin kadar. Birinizden biri yorulana değin. Eee biliyorsun zaten sonunda kimin galip geleceğini.

Ya da at kendini yüksek tepelerden süzülürcesine. Korkma der, süzülürken hissedebileceğin o duyguyu hiçbir zaman duyamayacaksın... Paraşütün olmaksızın bırak kendini boşluğa... Süzüle süzüle varacağın yeri biliyorsun sonuçta.

Oysa kendinde biliyorsun istenilenin ne uçmak, ne yüzmek olduğunu. Asıl arzulananın çok daha farklı olduğunu, asıl gidilmek istenilen yerin çok uzaklar olduğunu sende biliyorsun. Fakat bunu kendine itiraf edemezsin ne kadar çıkmazlarda olsan da o anlarda.

Çek git der iç sesiniz kaç git. Kaç git buralardan, kaç yaşadığın bu şehirden, bu dünyadan, çok daha uzaklara. Bilirsin aslında bu kaçışların ne yaşadığın şehirden olduğunu, ne bu dünyadan olduğunu, bu kaçışların esası KENDİNDENDİR.