Kaç kadehten sonra seni bulurum, siyah gecelerde...

Akşamdan kalma bir sevda sandım seni,
akşamcıların uğrak yeri gibiydin gönlümde.
Yorgun ve bitkin,
damarıma işleyen oluk oluk sevdan kanıma karışınca anladım,
maddeye dönüştügün ilk halini...
Depresif bir halim vardı usulca damarlarımda dolaşırken hissettim,
benligimdeki felaketi,
meger ne acı veriyormuş, kendimden geçince anladım...
Artık bir bagımlıydım serseri tavırlı,
gök kuşagının rengi neydi, ay geceye ne kadar yakın? Bilmiyorum!!
Talan olmuş hafızam, sen bende yoksan neyleyim baharın rengini.
Sevda vurmuş sol yanımı, yaralıyım sevgili.
Kaç kadehten sonra seni bulurum siyah gecelerde.
ve kaç ayyaşın naralarında anımsarım gecenin rengini,
sensizlik kuşatmışken her yanımı kaç çıglık kendime getirir beni.
Devrik cümlelerin istilasına ugramışım, sen yokken öksüzdü kelimelerim,
yarım yamalak hayatın içinde seni aradı gözlerim,
kapanış saati yaklaşmadan ömrümün,
acısını dindirmeliyim gönlümün...
Gel sevgili, ay geceye karışmadan, çocuklar umudu toplamadan yetiş, güneş bende batmadan, karışalım sevda mevsimine, akşamdan kalma sevdaları denize atalım, uzanalım sonsuzluga.
Sarhoşlugum geçmedi hala, gel ayılayım gece gözlerinde.......

Şirin yar dan

15.09.2009/İpek