Kaç şeker?

Nedense milletin geleceğini ilgilendiren mecliste alınan tabiiiii bu oy çokluğuyla, malum oy çokluğuyla kararlardanda, diğerlerinden de ne yazık ki en son milletin haberi oluyor. O da merak edenip, araştıranların…

Öylesi üçüncü sayfa haberlerini manşete, ekranlardaki ana haber bültenlerine taşıdılar ki…

Bir de düşünme özgürlüğü yassak… Yasasak bab… Düşünmek yassak… Bakın cumhuriyetin ilk yıllarında dünyayı kıskandıran ekonomik hız yaratan ve çiftçimize ekmek kapısı ve en önemlisi tarımda sanayileşme köprüsü; Kamuya ait 6 şeker fabrikası, “Özelleştirme İdaresi” tarafından satışa çıkarılmış, Turhal, Çorum, Kastamonu, Çarşamba, Yozgat ve Kırşehir fabrikaları. 19 Kasım’a kadar teklif toplanıyormuş.

Şimdi daha önce özelleştirilen Et Balık Kurumu, Süt Endüstri Kurumu fabrikalarını satın alanlar, fabrikaları kapatmış. Peki kapanan fabrika ve arsaları ne olmuş mu? Ne olacak? Başka amaçlarla kullanılmış. Ayni akıbete ya şeker fabrikaları da uğrarsa, ki bu pek sürprizde olmaz; pancar üreticileri, hayvan yetiştiricileri yani bölge ekonomisi çöker… Türkiye’de pancar üretiminden 450 bin çiftçi aile ekmek yiyormuş… Pancar üretimi kotaya tabi olduğundan dolayı üretici istediği yerde ve istediği miktarda da üretim yapamıyormuş (2008 yılında pancar üretimi 15.5 milyon tona geriledi. Şeker üretimi 2.1 milyon ton) Kotaya tabi olmadan önce? Aslında bu kotaya tabi tanımı; Amerikan tarım lobilerinin geliştirdiği ve Amerika çiftçilere destek mi anlamışta değilsem de… Sana nededim ben? Ne dedin? Öyle her şeyi anlamaya çalışma… Maydanoz olma. Tamam ama anlamaya çalışmasam da maydanozluktan vazgeçmem. Maydanoz yararlı bitkidir. Hakaret etme maydanoza… Haydaddddda… Sustum, seninle çene yarıştırarmam…

Saygıdeğer dostlar; benim yazı tarzımı ilk okuyanlar hafiften bıyık altı gülümserler. Bu kadar ciddi bir konuyu, ara nağmelerle gayri ciddi hale getirdiğimi düşünebilirler. Bunuın için yine meşhurrr ara nağmelerden biriyle açıklık getireyim.

Bakınız dostlar; seksen sonrası dönemden başlayarak siyasetten, düşünmekten, araştırmaktan öcü görmüşçesine kaçan nesil yetişti. Belki emperyalizmin sinsi silahtan daha vurucu tuzaklarından biriydi, ya da ortamın bedeli… Ne olursa olsun toplumsal dejenerasyonla özelliklede gençlikte okumada o kaçtıklarımızın arasında yerini aldı. Benim acizane amacım, herkesime ulaşmak ve bir nebzede olsun bazen şaka yollu bir mesajla düşünmeye yorumlamaya, okutmaya yöneltmek. Bunda da açıkçası mütevazi olamayacağım; başarılı olduğumu düşünüyorum. Harmanlanmış ve kısa tutulmuş yazılarımı takip eden yaşları, siyasal görüşleri, hayata bakışları farklı bir okuyucu kitlem var. Ayrıca bir yazıdan bakış açısıyla inanın en az 20 farklı yorum çıkıyor. Bazen benim bildiğim yanlışı o yorumlar doğruya çevirirken, yorumcuların yanlışının doğruya çevrilişine kalemimden dökülenler ışık oluyor. Bir çeşit okuyucu ve ben kavgasız bir tartışma platformunda kelimelerle anlaşıyoruz. Araştırıyor, kafa yoruyor, düşünüyor, beyin jimnastiği yapıyoruz. Düşünüyoruz abi ya… Düşünüyoruz… İnanın ayni paragraf üzerine farklı eğitim, yaş, bakış açısından öylesi farklı bir yorum şelalesi çıkıyor ki önüme yeni yazım için bir bakıyorum klavye başındayım…

Saygıdeğer okuyucu dostlarım, bu ara nağme açıklamadan hemen esas oğlan ay pardon esas konuya döniyim… Nerde kalmıştımmmm? Dur bakayim; birazcık kopya.. Kopya? Evtttt… Hiç mi hayatınızda kopya çekmediniz? (Sır vereyim mi; kopya yazardım ama gerek kalmazdı çünkü yazarken öğrenirdim, ama nedense kopya kâğıtlarının cebimde olması bana müthiş güven verildi. Ne garipppp?) Döner misin konuya lütfennnnnnn Kotaya tabi olmadan önce? 1990’lı yılların sonunda yılda 2.7 milyon ton pancar üretiliyormuş. 2008 yılında pancar üretimi 15.5 milyon ton Peki bu aradaki fark ? İthal mısır, Glikoz, GDO, Calgilll Bulmaca… Birleştirin parçaları, oluşturun bütünü… Daha ne diyeyim?