Kaçamak

Herkesten ve herşeyden kaçmak ister bazen insan. Kendisine bile katlanamadığı, hele bir başkasına hiç katlanamadığı anlar olur bazen. Nedenlerin ve sonuçların umurunda olmadığı, sadece kendisi ile başbaşa kalmak istediği o huzurlu anları olsun ister bazen. Fakat bu güzel zamanları hemen hemen hiç bulamaz nedense hayat denen bu koşturmaca içerisinde.

Günümüz insanının en büyük sorunu da bu değil midir gerçekten sizce de? Hep bir yerlere yetişme telaşı, hep bir şeyleri eksik yapıyormuş hissi ve günlük koşuşturmalar içerisinde geçer günlerimiz. Hadi güneye yerleşelim fikrinin ana nedeni de bu değil midir zaten? Koca bir şehrin hengamesinde kaybolmuşluk hissi duymak ve bu kaybolmuşluk hissinden kurtulma değil midir hep amacımız? Sessiz sakin bir yerlere gidip, bir oltanın hareketsiz duruşunu izlemek, bir ağacın yapraklarına bakmak ve renklerini ezberlemek bir çorak toprağın. Saatlerce günlerce bakmak bir yerlere sadece bakmak boş gözlerle ve sessizce ne güzel olurdu değil mi? Gittiğin  o huzurlu iklimde ne tablet, ne telefon, ne e- mail görmek, akşam olunca bir yıldız cümbüşü izlemek, gece saat on oldumu yatağa uzanıp horul horul uykuya dalmak, hiçbir  kaygı taşımadan ve düşünmeden borsayı savaşları ve gereksiz yere aklına takılan bütün evhamları düşünmeden uyumak ne güzel olurdu değil mi?

Sizce de bu güzel hayal ne güzel bir kaçamak olurdu değil mi böyle bir gezi hayatımızda? Ve hep bir yerlere gitmek isteyip te gidemeyenlerin hayallerini süsleyen bir kaçamak galiba.