Kaçıp Giden Beleş Zaman

 

         Herkesin her gün sahip olduğu ve ertesi güne devretmeyen, bilabedel ulufe olarak verilen bir harçlığı var. Bu sermayenin büyük bir yatırım potansiyeli var. Ufak bir kısmı harcanırsa karşılığını katbekat kazanca dönüştürebilir. Ne kadarını yatırıma harcayacağını ve karşılığında ne kadar kazanacağını kendisi belirleyebilir. Serbest piyasa şartlarına göre de geliri ya hemen ya da ümit ettiği zaman diliminde kendisine gelir.

 

         İnsanlara iradesi dışında kendisine lütfedilip hediye edilen iki eşsiz sermaye vardır. Ancak insanların çoğu, bunları kıymetsiz bir şekilde çarçur edip harcamaktadır. İki muhteşem sermayeden biri şüphesiz bu yazının konusudur. Her sabah gün doğarken bahşedilen, bu cep harçlığı gibi elimize verilen şey zamandır. İlk anları farkında olmadan insan uyurken tahsis edildiği için birey rahattır ve sahip olduğunu bile fark etmez. Bir başka açıdan dinç ve sağlıklı olarak sermayesini değerlendirmesi ve istirahatı için en güzel şekilde kullanır. Yeterli miktarı az uyku ile erken kalkarak günün yapılacak işlerine bölerek harcar. Zaman sermayesi öyle bir şey ki; harcamasının hızı stabildir. Ne hızlandırılır ne de yavaşlatılır. Aynı zamanda harcanma hızı durdurulamaz ve geri de alınamaz.

 

        Bu kıymetli sermaye geri ödeme olmadan sahip olunduğu için sıfır sermayeli yatırım gibi keyiflidir. Farkında olan kişi bu sermayeden çok kazançlı çıkar ve diğer insanların sahip olamadıklarını elde eder. Önemli olan nasıl sahip olduğu değil nasıl harcadığıdır. Kimisi bu sermayesini bilinçsizce tüketirken, kimisi geleceğine yatırım olarak harcar, kimisi de belirlediği bir bedel karşılığında satar. Mesela asgari ücretle çalışan bir birey bir gün için standart olarak bir saatini 12-13 TL karşılığında üretkenlikte bulunarak satarken bir iş adamı farklı bir üretkenlikte bulunarak 1200-1300 TL karşılığında satar. Bir öğrenci geleceğine yatırım yapar. Yatırım yapan bireyin harcamalarının karşılığı, zamanı gelince kendini mutlu edecektir. Zaman sermayesi öncelikle fark edilmelidir. Sonrasında ise harcamanın kontrolü sağlanmalıdır. Sevindirici gelişme kontrollü ve bilinçli harcayıştadır. Kazanç neticedir. Netice ise bilinmez bir tecrübedir. Bazen deneme yanılmayla, bazen de teorik bilgi ile kazanılır. Dolayısıyla sonuç konusu, harcamanın karşılığı değildir. Sermayenin düzgün ve verimli kullanılması esastır sadece.

 

        Zaman kendi akışı içerisinde geri dönüşü olmayan bir yolda giderken bazen başkalarının zamanlarını satın alınarak zaman sermayesi daha verimli hale getirilir. Eğitmenlerden, danışmanlardan, alınan bir birim zaman kullanım sermayesi, insana beş birim kıymetinde katkı sağlar. Üretkenlik yapılırken bir asistandan alınacak zaman sermayesi üretimin katbekat artmasına vesile olur. Katma değer sağlayacak zaman kullanımı; insana hem ruh halinin, hem de beden sağlığının istikrarı, gönül huzuru ve mutluluğu için tartışmasız bir öneme sahiptir.