Kadeh acımaz sevgiye,saygıya, aşka,

Yazık oldu sevgiye, saygıya aşka,

Boğuldular kadehte oldular mevta,

Söz başka, fikir başka, eylem başka,

Kayıp sevgi, saygı, aşk kadehteki sularda,

Dileğimiz Edebiyat kirlenmesin bu çamurlarda..

*     *     *

Hani cümle alemi doğruya davet edersin,

Kendini sınadınmı gerçekten sen, senmisin 

Sen kamplaşmayı, bendeni seversin,

Yürümez bu keyfi tutum  çok iyi bilirsin,

Sen, sen ol ki gerisi kendiliğinden gelsin..

*     *     *

Dostluk, yandaşlık parsel, parsel edilmiş,

Bazıları için bu hep böyle devam edermiş,

Meğer kalemler ne çabuk tükenirmiş,

Bazen siyah, bazen  beyaz, yazarmış

Kendini yokla sen, sen ol ki gerisi bilinsin...

*     *     *

Hissedar değilim, ahbap, paydaş olayım,

Aydınlık taraftan mı bir parsel alayım,

Yoksa bulutlu, karanlık yerdenmi bulayım,

Her mevkiyi, her yetkiyi her görevi kirlettiler,

O sana, bu bana, parça, parça böldüler..

*     *     *

Yürümez bu keyfi tutum ve davranış,

Bilirsin ki her baharın, yazın sonu kış,

Daha dün yazdım, vicdan ile bekçiye danış,

Yandaş olma,savsaklama görev ve iştigalini,

 Bu kadeh seni senden alır, düşün gerisini..

Mehmet BURAKGAZİ / MERSİN