Kader mi?

Sancaktepe'de park halindeyken freni boşalan kamyonetin altında kalan engelli kişi öldü.

Yol kenarına el freni çekilmeden park edilen kamyonet yokuş aşağı hareket etmiş. Bu sırada sokakta yürüyen işitme engelli Kenan Başkan (33) aracın altında kalarak hayatını kaybetmiş.

Bu haber, herkes gibi benim de içimi parçaladı. İsyân ettim. Buna da “Kader” deyip geçmemeliyiz diye düşünüyorum. Çünkü, çok basit bir önlemle belki sıyrık bile almadan kurtulabilirdi. Etraftakiler seslenip durmuş. Nasıl akıllarına gelebilirdi ki duyamadığı? Sadece seslenip, kaçmasını beklemişler…

Normal bir insanın bile hayatta kalması zor bir ülkede yaşıyoruz. Sorumsuzluklar saymakla bitmez. Bunları hep biliyoruz, acı acı yaşayarak da görüyoruz.

Çukur açılır kapatılmaz… kanazilasyonlara çocuklarımız düşer… Yangın söndürmeye gönderilen itfaiyeciye gerekli giysi verilmez. Alev alev yandığı gösterilir… Bayramlarımız katliam günü gibidir, tüm suç çizgi film kahramanı gibi sembolize edilen hayali bir Trafik Canavarı’na yüklenir. Bunun gibi bir dolu olay bizde olur. Göz göre göre öldürülürüz ve buna hep kader, ihmal der geçeriz. Alıştık artık.

Engelliler gününde de diğer tüm günlerdeki gibi göstermelik 3-5 etkinlik düzenlenir, sözüm ona dertleri dinlenir ardından cola, kurabiye ikrâm edilir, akışlanır lay lay lom akşam olur. Ertesi gün başka bir gündem konuşulur. Leylek misâli ömrümüz lak lakla geçer gider bizim.

Bu yüzden hiçbir ilgili ya da yetkiliye anlamsızca seslenmiyorum artık. Sadece kendilerine seslenmek istiyorum.

Lütfen, kendi göbeğinizi kendiniz kesiniz!

Önerim şu; (ve bu sizleri asla rencide etmesin. Sadece yaşama hakkınızın altını çizecektir.)

Üzerine çarpı konmuş kulak resmi olan fosforlu bir yelek giyin!

Bu size çevredeki insanların yardım edebilmesi için ciddi bir uyarı olacaktır. Giysinizin üzerine giyeceğiniz bu yelek ya da başka bir şey sizlerin yaşama şansınızı artırabilir diye düşünüyorum. Hatta ciddi bir tanıtımla bunu tüm insanlara duyurun.

En azından size yardım edebileceklere bir fırsat vermiş olursunuz. Çünkü sizlerin duyamıyor olduğunu asla bilemeyiz.

Ayrıca yarın, çıkabilecek bir olayın ortasında kalıp polis tarafından verilen “Dur!” ermine uymayacağınız için pisi pisine öldürülmeyeceğinizi de kim garanti edebilir ki?

Aslında, bu yeleğin başka bir versiyonunu duymadıkları, görmedikleri için “ilgiler” deyip geçtiklerimize giydirmeyi düşünmüyor da değilim.

Saime Eren