Kadın Azime

Azime, ismine yakışan bir kişilik.. Çok azimli ve çok çalışkan bir kadın.. Kütahya'nın ''Bölcek'' köyünde yaşıyor.. çok sevdiğim saygı duydugum insanlardan bir tanesi..

Boşa geçirecek bir saati bile yok.. Gün daha aymadan sıcak yatağından kalkan.. Bizler daha uykunun en tatlı, en sıcak yerinde iken, yataklarımıza yapışmış spatula ile kazınmak durumunda iken o en dipdiri haliyle açıyor evinin kapılarını yeni doğan güne..

Evinin taş merdivenlerinden inip de bahçeye adımını attıgı anda bahçesinde besleyip büyüttüğü onlarca kümes hayvanı koşuşturuyor eteklerinin etrafında.. Hepsi aç kurtlar gibi Azime'nin gelişini bekliyor...

Azime bunu biliyor, beklendiğini biliyor ki erkenden açıyor gözlerini güne, henüz daha gün bile dogmadan..

Büyük, büyük bakır legenlere koyuyor hayvanlarının yemlerini..

Sularını tazeliyor bahçedeki tulumbadan..

Dışarıdaki hareketlenmeyi ahırdaki inekleri, mandaları da işitiyor olmalı ki Azime'ye sesleniyorlar sanki hep bir ağızdan.

Azime.. gülümsüyor kendi kendine.. ''geldim, geldim..'' diye ses veriyor onlara..

Daha kendi karnını doyurmadan onların da karnını doyuruyor.

Ta yazdan onlar için ekip biçtikleri mısırları, mısır koçanlarını ve samanları yıgıyor önlerine bol bol ve hepsinin başlarını okşuyor tek tek ''doymak bilmiyorsunuz siz de be anam''diyor onlara seslice..

Daha sonra inekleri izin verirse sütlerini sagıyor.

Bir tanesi yavrulamış.. Yavrusunu emzirdiği için ona dokunmuyor..

Azime'nin sagdıgı sütlerden haftada iki gün benim evime de geliyor.

Sütleri yaglı, kaynatılınca bir parmak kalınlığında kaymak oluyor. Neredeyse manda kaymagı kadar kalınca.

Daha bitmiyor Azime'nin işi..

Sütleri sagıp, folluklardan yumurtaları toplayıp, evine giriyor.. Sagdıgı sütlerin birazı da Azime'nin.. Kahvaltıda bayılıyormuş taze süt içmeye.. Büyükçe bir tencerede kaynatıyor sütünü. Dört-beş taze yumurta koyuyor başka bir yere haşlanması için.

Daha evde çıt yok.. Herkes uyumakta..

Evde Azime'den başka kocası, oglu ve kayınvalidesi var.. Onlar kahvaltı hazır olunca uyanıyorlarmış.. Kahvaltıyı hazırlamaya koyuluyor.. Kütahya'nın sinileri kocaman ve agırdır.. Kaldırması ve yıkaması çok zor.. onun için gazeteler serilir içiçe ve.. kahvaltı bittikten sonra kaldırıp atılır..

Kahvaltı tepsisinde yok yok.. hepsi kendi ürünleri. İneklerinin peyniri, sütü, yagı, tavuklarının taze yumurtaları, bahçelerinde yetiştirdikleri şeker pancarından elde ettiği pekmezi.. Anlattıgına göre çok meşakatli imiş.. o pekmezi yapmak. Yirmi-yirmibeş kilo şeker pancarından üç kilo kadar pekmez elde edilirmiş..

Böyle bir dogallık, dogal beslenme ancak köy yerlerinde olur.. Geçen gün ben de nasibimi ben de aldım Azime'nin yaptıklarından.. tadına doyum olmadı.

Azime'nin kayınvalidesi bana anlatıyor, beni dürterek.''Bak bii''diyor bana.. ''Bu küçücük kızken de böyleydi.. hiç eli boş durmazdı.. daha yedi yaşında iken göz diktim ben buna.. Oğluma alacagım dedim.. Aldım.. Daha beni bir üzmüşlüğü yoktur diyor'' yüzüme bakıp dikkatlice..Gelini Azime ortalıkta geziniyor, iş yapıyor, hoşuna gidiyor.. Çok seviyor gelinini, yetmiş sekiz yaşında ama, çok diri..daha beli bükülmemiş. Sigara yok, kirli hava yok, stres yok, dogal da beslenince olacagı bu tabii ki.. Üşütmüş geçenlerde bronşit olmuş hastanede yatmış on gün kadar. Azime o kadar işinin arasında hastaneye gidip gelmiş.. Büyüge sevgi saygı çok önemli onlarda da.

Kahvaltı biter bitmez asıl işleri başlar Azime'nin.. Topladıgı yumurtaları, sağdıgı sütleri, yaptıgı peynirleri, salçaları, süzme yogurtları.. Kütahya'nın ünlü ''Bölcek'' ıspanaklarını sürgülü kapılı büyük arabalarına koydukları gibi, buraya Kütahya'ya gelirler.. Haftanın beş günü...

Kütahya'da bir çok aile tüketir onun ürünlerini.. Azime'nin çok temiz oldugunu bilir herkes ve tercih edilir.

İşleri bitip de eve döndüklerinde bir yıgın iş onu bekler yine. Akşam yemegi, bulaşık, akşam oturmasına habersiz gelen misafirler.. Bitmez bu böyle sürer her gün aynı.. ''Bazen elim-kolum kalkmıyor, halim kalmıyor inan..''diyor bana geldiğinde.

Azime'nin kocası, Azime'nin şoförlüğünü yapıyor sadece.. ''Araba kullanabilsem ihtiyacım yok ona '' diyor, ve gülümseyerek bakıyor kocasına.. Tepkisini merak ediyor ya.. Ama kocasında ''tık''yok. Ahmet onun degerini çok iyi biliyor. Saygılı ve sevgili Azime'ye karşı. Karısına bakıp gülümsüyor sadece.

Azime kapıma ne getirirse alırım ben.. Bayıldım Azime'ye, iyi ki onu tanımışım.. Denk gelip de sorsanız kendisine..''ne iş yaparsın'' diye..

- Ev kadınıyım, der size..

Ev kadını mı, yoksa iş kadını mı demek daha dogru olur bilemiyorum.. Bir çoklarımızdan daha faydalı bir kadın oldugu kesin..