Kadın dönektir, rüzgârda tüy gibi..

"Kadın dönektir, rüzgârda tüy gibi.Düşünceleri hep değişir..
Daima tatlı, güzel yüzlü ama gülüşü de gözyaşları da hep yalandır."
Bu sözler "La Donna e mobile.." şarkısının sözleri imiş. Pazar günü Hıncal Uluç'un yazısında okudum, düşündüm tekrar okudum kadınlar gerçekten böyle midir?

Yazının devamında örnek vermiş.
''Cumartesi günü yanımızdaydı.. En çok da ona takılmayı severiz, cumartesi kahvaltılarında.. Takılıyorduk durmadan ve o durmadan ağlıyordu..
Ayrılmışlardı. Daha doğrusu terk edilmişti.. Ama onun için bitmemişti hiçbir şey belli..
Ağlıyordu durmadan.. Hele de bırakıp giden sevgilinin adı geçtikçe..
Ne var ki çok değil, iki sadece iki gün sonra bir başka aşkın kucağında nasıl mutlu olduğunu, nasıl güldüğünü gördük..
Hangisi yalandı..
Göz yaşları mı, kahkahalar mı?..
Yoksa Verdi'nin dediği gibi ikisi de mi?..
Ya da ikisi de doğruydu da, yalan olan "Kadın" mıydı?..
Onu bırakıp gidenle, yeni gelen arasında "Erkek" olmaları dışında tek ortak yan yoktu.. Fizikleri de, kimyaları da o kadar farklıydı ki iki adamın.. Görünüşleri, yaşam tarzları, zevkleri, düşünceleri.. Yani bir erkeğin dikkate değer hangi kalitesini alırsanız alın, durum hep taban tabana zıttı..
Benim hayatımda en uzun kalan, en sevdiğim iki kadın da birbirlerine taban tabana zıt tipler, kişiler ve kişiliklerdi, tamam.. Ama ikisinin arasında tam 16 yıl vardı.. İki gün değil..
Peki o zaman?..
O zaman mesele, onun kadın olması mıydı?..
La Donna e mobile, yani!.. ''

Kadınları anlayabilmek, onları çözebilmek o kadar zor ki, hiç uğraşmayın derim.Asla başarılı olamazsınız.Sizinle birlikteyken hoşlanmadığı şeyler, bir bakmışsınız sizden sonraki partneriyle çok hoşlandığı şeyler haline gelebilmişitir.''İnannnmıyorum nasıl yani?'', ''O asla böyle bir şey yapmaz, ben onu yıllardır tanıyorum''gibi sözler ağzınızdan çıkıverir.
La Donna e mobile..