Kadın erkeği; erkek kadını anlamaz!

Dünyanın kuralı bu olmalı... Yeryüzüne indirildiklerinden beri... Kadın erkeği; erkek kadını anlamaz!

Kadınlar; yüzeysel bulur bizi. Hatta bazen, duygusuz ve duyarsız... Karısının da, anasının da büyüyemeyen oğludur erkek! Hiçbir zaman tam olarak adam olamaz!

Erkek; ayrıntıcılığına ifrit olur kadının... Ve yaşın gözünün ucunda olmasına... Hanımındaki hassasiyet, kocasının ayarlarını bozar, önce keyfini, sonra keçilerini kaçırır; dağlara, taşlara!.. Anası bildiği kadınla karısının sonsuz anlayış ve merhametle donatıldığını düşünür adam... Ona sorsan... Denizler taşar da, kadınların tahammülü tükenmez; dağlar devrilir de, hanımefendilerin sabır taşı çatlamaz.

Kadın, erkeğin suskununa kudurur; erkek, kadının çenesizine, susmayı bilmeyenine... Kadın, sonsuz ilgi, şefkat beklerken erinden... Eri, her yaramazlığı hoşgörülsün davasında; taaa anasından doğdu doğalı...

Kadın diler ki, son aşkı olsun bulduğu... Erkek, dünyanın tüm çiçeklerini döllemenin peşinde!.. Hani bıraksalar... Yeryüzünün tüm çocuklarını tek başına imal edecek! O nasıl bi özgüvense artık!..

Bazımız, kadınları önemsiz ayrıntılardan ibaret sayar, yalnızca, üzerinde ihtiyaçlarını gidermeyi hayal eder. Bilmez yaşamı onların yönettiğini... Kendi avanaklığından habersiz! Önüne gelen avradı, ahmak yerine koyar!

Hesapçıdır kadın... Birçok anlamda... Erkeğeyse, o hesapları ödemek düşer genelde!.. Bari kadını akıllı olsa... Yoksa yandı gülüm keten helva!

Birbirimizden bunca farklı yaratılmışken; zaman zaman anlamamak, anlaşılmamak gayet doğal... Ama, tanımaya kafa yormuyorsan karşındakini ... O kötü işte! Ya niyetin bozuk, ya aklın eksik...

Anladığın kadar anlaşılırsın çünkü. Çabanca tanınırsın.

Değerli kılmak istiyorsan hayatını... Kadınına/erkeğine kendini iyi hissettir. Şu evrende, özün kadarsın. Bencilliğini yenemezsen... Tek başına ayrılacaksın aramızdan... Yalnızlık Allah'a mahsus... Bunu bir sen öğrenemedin!..

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.