Kadın gibi kadın ol !!

Gün ışımadan üst kattan ayak sesleri gelmeye başlamıştı bile kayınvalidesi, sanki “kalkın artık sabah oldu” der gibi inadına inadına basıyordu terlikleri ile, içinden bir öfke bulutu geçti ama yanında uyumakta olan eşinin nefes alışlarını duyunca keyfi yerine geldi.

Yeni evlenmişlerdi, maddi anlamda sıkıntıları vardı sırf bu nedenle kayınvalidesinin alt katına yerleşip, onların sofrasında oturmaya razı olmuştu. Bir türlü tayinini yaptıramamıştı Ahmet, yokluğunda adeta evde ikinci sınıf bir muamele görüyordu ama olsun Ahmet gelince kendini iyi hissediyordu, en azından onu kollayan biri oluyordu.

Yukarda sanki koşturmaca oynar gibi idi, Ahmet’in annesi, baktı sevgili eşi de sonunda gözlerini açmıştı, sevgi ile kucaklaştılar…

-Haydi dedi Ahmet acıktım, çıkalım yukarıya kahvaltımızı edelim, biliyorsun babam erken kalkıyor bekletmeyelim onları…

Gerindi inceden Hale; “sen çık ben birazdan geleceğim” dedi, uykuda hani pek bir tatlı gelmişti. Sabahın o tatlı serinliğinde pikeye sarınıp yatmak en çok sevdiği şeydi. Ahmet yukarı çıktı, ses kesildi, uykunun o büyülü dünyasına girmesi pek de zor olmadı Hale’nin.

Kapının açıldığını duydu Hale, ne de çabuk geldi diye düşündü, gözleri açtı baktı yatağın kenarında düşünceli bir halde oturan eşini gördü, sordu;

-Ne oldu canım, neden süngüsü düşmüş asker gibi suratını astın?

-Sen daha yatacak mısın dedi Ahmet, sesinde fırtına öncesi sessizliği anımsatan bir durgunluk vardı. Şımardı Hale, “azıcık daha lütfennnnn” diye yüzünü kapattı.

Üzerindeki örtüyü hışımla çekti Ahmet, kükredi adeta…

-Kalk, annem gibi kadın gibi kadın ol!! Kadın olmak? Gözleri doldu, beklemediği bu çıkış karşısında ağlamaya başladı inceden, sesi gitgide daha çok çıkıyordu, gitgide hızını artıran ağlama nöbetine dönüşmek de gecikmedi bu beklenmedik gelişme sonucunda.

Kolonya koşturdu Ahmet, pek bir faydası da olmamıştı aslında, sonunda sabrı taştı canım şişeyi, taksitleri halen ödemekte oldukları dolaba doğru fırlattı, şişe Halenin kalbi gibi tuzla buz oldu…

Anlamıştı Hale, kayınvalide’ sinin o iğneleyici sesi ta ona kadar gelmişti.

-Bak oğlum demişti; Kadın gibi kadınım kalktım evleri temizledim, avluyu süpürdüm, kahvaltı hazır, hani bizim gelin hanım? Yatıyor değil mi? Ardından şuh bir kahkaha.

İki yıl sonra…

Hale işe gitmeden kayınvalidesine uğradı bebeğini bırakmak için, kapıyı çaldı uzun uzun, kapı açıldı karşısında saçları darmaduman üzerinde geceliği ile kayınvalidesi göründü, gülümsedi Hale;

-Daha kalkmadın mı anne dedi keyifle, bak ben kadın gibi kadınım, erkenden kalktım her işimi yaptım. Sen halen uyuyorsun, diyerek kikirdedi, kayınvalidesinde ise gülme ve uyanma arasında duyduğu bu iğneleyici söz karşısındaki şaşkınlığı kalakaldı minik torun kelebekle…

Sevgi ile kalın, bırakın gelinler kızlar oğullar uyusun, nasılsa kadın olacaklar, ana olacaklar.

-