Kadın manzaraları...

Kadın 1:
Melek... 46 yaşında
16 yaşında evlendirildi. Siyah uzun saçları ipek gibi, karagözleri kadife gibiydi. İki çocuğuna da kadife gibi bir anne oldu. 26 yaşındayken kocası başka bir kadın için onu terketti.
Bir hastanede temizlik personeli olarak çaılışıyor şimdi.
Kızı da oğlu da birer üniversite öğrencisi.

Kadın 2:
Muazzez... 34 yaşında
Hafız.
İmam Hatip Lisesinde okurken başı örttürüldü. Sesi nur gibi, bakışları derindi. Önceleri başını örtmek istemedi.
Lise bitti evlendirildi.
Kapı çaldığında açacak erkek yoksa evde, kapıya bakmadı.
Kocası ve kardeşinden başka kimsenin yanında başını açmadı, inanç meselesi idi.
Her kadın kendini şerden böyle korumalıydı.

Kadın 3:
Angela... 40 yaşında
Biyolog.
1998'de, boşandığı eşinden olan oğluna para göndermek için Türkiye'ye geldi. Gece evine giderken yüzüne atılan kezzap yüzünden hastanede yattı, kör olma tehlikesi atlattı.
Polis evirdi çevirdi sordu. Ama kezzabı atanı asla hatırlamadı.

Kadın 4:
Yaşar... 38 yaşında
Hemşireydi. O öğretmen olmak istedi. Gece şiftlerinde çalışırken, fakülte okudu, formasyon dersleri aldı. Bir liseye öğretmen oldu.
Bu arada köydeki anne ve kardeşlerine her ay para gönderdi.
Okulun müdürü sendikalı olmasından hiç haz duymadı.
Geçirdiği soruşturmanın sayısını, sordular geçen, o saymayı çoktan bırakmıştı.
Ailesine para göndermeyi hiç aksatmadı.

Kadın 5:
Hayriye Hanım... 87 yaşında
1950'lerden itibaren taşrada 40 yıl matematik öğretmenliği yaptı.
Emekli olduğunda ardında yüzlerce gencin gülümseyişi vardı.
Yıllar içinde saçlarına dadanan gri beyaz çizgileri yüzüne de yayıldı.
Onuruna verilen gecede ağladı.
Gelip elini öpen öğrencilerine,
Biz geldik gidiyoruz, 'sizler taşıyın bayrağı' dedi.

Öğrencilerinden biri de aynını bana söyledi...

Yukarıdaki isimler hayali, yaşlar tahmini ama,
2008 yılının 8 martına 3 gün kala içimden geçirdiğim bu yaşantıların tümü dibine kadar gerçekti.