Kadın nedir sizce?

Kadına saygı ve sevgi duymayan bir millete saygı ve sevgi duyulmaz.

İçerisinde kadına karşı saygısı kalmamış bir kalp suyu çekilmiş denizlere benzer.

Orada ne kadar değerler varsa karaya oturmuş demektir.

Eğer su hayatsa, rahatlıkla hayatın bittiğini söyleyebiliriz.

Kadın güneş gibidir.

Geri kalanlar ne varsa onlarda aya benzer.

Ay nasıl ışığını güneşten alarak parlıyorsa diğer varlıklar da ışığını kadından alarak ışık saçarlar.

Ay güneşten ışık alamadığı zaman gece olur.

Kadından ışık alamayan kalplerde karanlık içerisinde kalır.

Ay’la güneş arasında yapılan kavgada güneş daima galip gelmiştir.

Kadınla erkek arasındaki kavganın galibi de kadındır.

Akıllı bir insan kadınla kavga etmez. Onunla sulh yollarını arar.

Eğer bir toplumda kadın eğitimsiz ve bilgisiz bırakılmışsa o toplum hakkında asla aydın ifadesi kullanamazsınız.

Zira kadının karartıldığı yerde aydınlık diye bir şeyde yoktur.

Kadın bahçenin çiçekleridir.

Çiçeksiz bir bahçenin duvarlarını süslemekle gülistana sahip olamazsınız.

En aciz ve zavallı el kadına kalkan eldir.

En aciz, zavallı ve zayıf dil kadını kıran dildir.

Denizden inci çıkartmak isteyen vurgun yemeyi göze almalıdır.

Zira vurgun yemeyi göze alamayan inci çıkartamaz.

Demek oluyor ki inci kolay elde edilemez.

İşte bunun gibi kadın kalbine sahip olmak isteyende vurgun yemeyi göze almak zorundadır.

Bir insanın asil biri olduğunu nereden anlarsınız? O mutlaka kadına karşı nezaketli merhametli ve saygılıdır.

Bir insanın kaba, ham ve cahil olduğunu da yine kadına gösterdiği tavrından anlayabilirsiniz.

Kadın anadır, sevgilidir, yârdir, kardeş, yoldaştır, eştir.

İçimizdeki defineleri açığa ancak o çıkartabilir.

Ona âşık olmayan başka hiçbir şeye tam manasıyla âşık olamaz.

Mevsimler onunla manasını bulur.

Şiirimizin türkümüzün varlık sebebidir.

Aysız gece, güneşsiz gündüz, susuz bir deniz nasıl düşünemiyorsam öyle de kadınsız bir hayat ve dünya düşünemiyorum.

Dünyada insana insan olduğunu hatırlatan bu değerli varlığa saygıların en yücesi ile…