Kadın

Kadınların neden kocaman gözleri vardı

İyem in resimlerinde…

Işığı emmiş

Başağı biçmiş

Terini silmiş yemenisinin bir ucuyla…

Sofrayı ilk kurmuşta

İlişmemiş hiç örtüsüne

Hazırda yeri yok…

Ağzı yanmasın mı

Yoğurdu üflemeleri…

Biçer toprağı döverken

Sessiz sedasız

Bir akşamüstü

Gönderde yarılanmış bayrak gibi

Yasta…

Alna mı yazılırdı insanların kaderi…

Alnı dar…

Gözleri…

Gözleri narı çiçek…

Manidar…

Az daha açsa

Tanrıça Ningal den beri yazacak

Tarihini

Kadınlığın…

Yediyor bin yıllardır kendini

Bakır göğün altında

Kağnı tekeri gibi

Gıcırdatarak dişlerini…

Hangi taşı kaldırsan

Melül bakan bir çift göz

Hep kısa çöp

Eksik etek

Kimsiz

Kimliksiz

Tezgahta dokumacı

Tezgahta pazar malı

Der gibi işte öyle

Der gibi kocaman

Der gibi iri punto

Yutmuş gibi dilini

Söyler gibi bakış bakış…

Ben gördüm siz görmeyin

Turnam kurban olam…

Kör değil

Düğüm gece…

İri iri bakmasan

Sezemezsin çiyan nerde

Hınzırı hangi gölge saklamış

Kimin uğultulu sesi bu

Gözlerimi mühürlerim her gece…

Ne çok gözdü

Buhurdanlıktan ederce nazar

Görmüş gibi kıyameti

Dehşet…

Bir çift koca nilüfer yaprağı

Gölde yalnız…

Baktım…

Gözlerinde…

Kadının

En

Kadim

Hali…