Kadın

Sevgi tohumu ektin yaralı gönüllere,

Filiz verdin, çiçek açtın, çoğaldın kadın,

Büyüttün yavrunu ödenemez emeklerle,

Anasın, bacısın, cansın sen, yarsın.

Seninle aydınlanır kararmış yürekler,

Dağlarsın gönülleri kor gibi, alev gibi,

Renkli hayalleri motif, motif işlersin,

Körelmiş yüreklere ışığını saçarsın.

Sensin ateşler yakıp, ocakları tüttüren,

Savaşlarda erkeğiyle destanlar yazdıran,

Adını altın harflerle toprağa kazdıran,

Bağrından fidan çıkarıp büyüten kadın…

Ayşe Bacının, Nene Hatunun kızısın,

Müziksin sanatsın ilimsin romansın,

Her güçlüğü göğüslersin, sen canansın,

Damarlarda dolaşan asil bir kansın.

Demokrasimiz aydınlanır seninle,

Yaşamda erkeğinle koşarsın el ele,

Volkandan püsküren lav olur yakarsın,

Haksızlıklar karşısında eğilmez çınarsın.

Yılmaz mücadelenle örneksin insanlığa,

Sen barışsın, zafersin, baharsın kadın,

Anasın, selam durur tüm dünya sana,

Dilin, ırkın fark etmez kutsalsın kadın.

NAHİDE ÇELEBİ

EMEKLİ ÖĞRETMEN

(Duygu Pınarı isimli 3. kitabımdan)