Kadınım Ben, Minicik Yüreğinde Dünyayı Taşıyan...

Bir kanadı eksik olarak dünyaya gelen milyonlarcasından bir tanesiydi.

Sürekli yapamayanlar-yapabilenler diye ikiye ayrılanların "YAPAMAYACAK OLAN" grubu içinde olmanın üzüntüsü içinde yaşayandı.. Mutfağa sokup, süslenme odasına kapatılan ve sonra ufkunun darlığına şaşırılan kadınlardandı.

Kanatları kesilen ama uçamıyor diye yargılanan tarafta idi küçüklükten beri. Süregelen bu alışkanlığın değişmesi için okuyordu, okuyor yazıyor her fırsatta eşitliğin kollarını açıp onu kucaklamasını bekliyordu.

Her zorluğu o narin bedeni ile korkusuzca öteye atmayı başaran milyonlarcasından bir tanesinden bahsediyorum evet! Çevresindeki ataerkil zihniyetlerin, sahip olduğunu sandıkları hakların verilmiş olduğu bir kadın versiyonu hayal ediyor ve bu kadın versiyonuyla tanışmak için -ki bu kendi olmasa dahi- canla başla okuyordu. Kendi hemcinsi için okuyor, ve eşitlik kırıntısına sahip olabilmek için bir karınca misali yolsuzlukların dibinde dolanıyordu.

Tek suçu; hayata tek kanatla gelmiş olan bu kadın eksik kanadını bilgiyle kapatıyor, bayan değil KADIN OLMUŞ OLDUĞUNU KABULLENDİĞİ için dünyayı sırtında taşısa zorlanmıyor aslında ne kadar mükemmel bir varlık olduğunu göstermeyi başarıyordu..

Belki de kadın olmak buydu.. Her şeyi her halükarda göze alıp yılmamak.. Ya da her türlü eksikliğe rağmen fazlasıyla yaşamak..