Kadınlar, aklı olanlara, gönül sahiplerine pek üstün olurlar. (Mevlana)

Gül, güldür ama aynı cins olduğu halde,
Farklı topraklarda, farklı iklimlerde açar da
Hepsi birbirinden farklı kokar…
Ancak, biri en güzelidir ...  
Güzelliğini, nerede açtığına, neyle beslendiğine borçludur...
Tıpkı domates de, elma da, ayva da olduğu gibi…

İnsanlarda öyle… 
İnsan sayısı kadar aşk vardır, sevgi vardır.
Kimi tek taraflı, kimi karşılıksız, kimi dillere destan, kimi evlere şenlik,
Yerine, dengine, ortamına, adamına denk gelmede yatar işin sırrı...

Herkes, kendi şansının ölçüsünde nasiplenir aşktan, sevgiden.
Aşk vardır yaşanmışlığı, bir pervanenin ömrü kadardır,
Aşk vardır, çağlar boyu destanlaştırılır...
Gerçekte insanın kendi yaşanmamışlıklarıdır öyküleştirilen.
Özlemleridir söylenen, olmasını istedikleridir hayal edilen…

Toprağını bulmazsa, iklimine denk gelmezse, bakımı yapılmazsa ne şansı kalır insanın.
İstediği kadar hayal etsin.
Güzellikleri hayal etmekle, güzellikler yaşanmıyor ki...

Ey şans nerdesin… bilirim, huyundandır bir yeri yaparken, eksik bırakmak bir yeri.
Biz mi eylencelik olduk sana, yoksa seni biz mi yarattık.
Oysa ki, “yaşam, sevginin çiçek açması için bir fırsattan başka bir şey değilmiş”.
Toprağı verimli kılmak, iklimi yaratmak da insanın kendine kalmış..
Sevgiyi istemek kadar, haketmek de, vermek de gerekirmiş.
Sen çaba harca ki alasın, veresin.
Eğer yaşamak istersen sevgili olmanın mutluluğunu
Önce sen besleyeceksin toprağını.
Kim görmüş çorakta çiçek açtığını...

Tuhaftır, erkekler içine atarken, kadınlar rahat konuşur bunları.
Yine tuhaftır, en güzel aşk şiirlerini erkekler yazar da, bir çok kadın kendini bulur,
Bir erkeğin anlattıklarında, yazdıklarında...

Erkek egemen dünyada, aşkı seslendirmek de erkeklere reva görülmüş olsa gerek.
Ya da her şeyde olduğu gibi şair olma, aşık olma hakkı da erkelerce tekelleştiridiğindendir.
Neyse ki aramızda bazı şanslılar var da;
“Sen söyleyene değil, söyletene bak” diyerek gönderme yapar, hatun taifesine.

Sihirli lambadan cin çıkıp sorsa “buna mı yazdın bunca şeyi... al senin olsun” dese,
"Şaka yapmıştım" olur bir erkeğin vereceği en akıllı cevap.
Üç rauntluk maçmış iki cinsin arasında yaşanan,
Kısa bir "nişanlılık", "evlilik" ve uzun süren bir "grogi" durumları...
Galiba işin en tatlı tarafı birinci raunt olsa gerek.
Boşuna mı “canım cicim ayları” ya da “balayı” demişler.
Nereden bilsinler, gün gelecek bala şeker, arıya glikoz yedirileceğinii…

Sahi, insan  bir ayda ne kadar bal yer ki?...
Bal zehirlenmesine uğruyorlar da  bu nedenle mi geri kalanınında kıvranıp duruyorlar...
Ya da bir ömre yayılması gereken bal, bir aya sıkıştırılınca,
Ondan mı tatsız tuzsuz oluyor ömrün geri kalanı..
Ondan sonra gelsin besteler;
“hiç ayrılamam derken… arkadaşlarla bir akşam kaçamak hayal oldu..”…
Ya da  işler daha da kötüye giderse “batsın bu dünya olayı”na girmeler…
Tabi dünyayı batırma hakkı da erkeklerin tekelinde ya..

İşlerine geldiğinde Sokrates misali filozoflar da çıkar aralarından...
“ara sıra evlenmek iyidir…”  gibi büyük laflar etmek için...

İyi ki Hayyam usta demediğini bırakmamış bu mevzuda..
Sahi aklıma geldi, bu adamın karısı yok muydu yahu..
Umarım o da yalancı çıkarmak istemezdi
“evlenin... karın iyiyse mutlu, kötüyse filozof olursun” diyen filozof abimizi..

Yaww Sokrates abi, sana güvenirdim ama sen de işi ayıya bağlamışsın,
Bak, sen parsellemeseydin erkekler için filozofluğu,
Belki kadınlardan da çıkardı büyük laf edenleri…
Aslında senin zamanında pek iltifat görmezmiş bu cinsi latifler.
Neyse... şimdi orayı çok karıştırmayalım, yoksa biz erkeklerin karizması sıfıra iner...
Bu günlerde hoş karşılanmıyor öööle şeyler..

Aslında;
"Tanrı kadınları güzel yaratmış, erkekler aşık olsun diye.
Aynı zamanda kadınları aptal yaratmış, erkeklere aşık olsunlar diye.."

Aşk adı verilen birinci raunt hep yaşanacak, bu iki cins arasında..
Ta ki cinsi latif taifesinin, "güzelliği" ya da "aptallığı" gidinceye kadar.
Ondan sonra mı… eh felsefe de böyle günler için icat edilmiş olsa gerek...

"Hayatınız seçtiğiniz kadındır…
Zevkli bir kadına rastlarsanız, zevkiniz,
Bilgili bir kadına rastlarsanız bilginiz,
Zeki bir kadına rastlarsanız zekânız gelişir" der…

 “zevksizliğine”, “bilgisizliğine” ve dahi “zekasızlığına” bile mazeret bulur bu feylesof taifesi...

Baksana tanrıları dahi kendi cinsinden yaratmışlar...
Kadınlar kul olsun ya da kul yapsınlar diye....