Kadınlar yalnız yaşamayı seçiyor!

Milliyet gazetesinin 03.06.2007 tarihli sayısında “Kadınlar yalnız yaşamayı seçiyor!” başlığıyla verdiği haberde İngiliz Ulusal İstatistik Kurumunun (ONS) yaptığı araştırmaya atıfta bulunuluyor. Söz konusu araştırmaya göre İngiliz kadınlarında “para ve zamanı erkeklerle paylaşmama” eğiliminin giderek arttığı yönünde.

Araştırmaya dayanılarak verilen haberde halen 25-44 yaşları arasındaki kadınların yüzde 8’inin yani 690 bin kadının yalnız yaşamayı tercih ettiği kaydedilirken, bu rakamın 20 yıl önce 345 bin olduğuna dikkat çekilmektedir.

Bugüne kadar önümüze konan araştırmalarda, erkeklerin yalnız yaşamayı tercih ettikleri, kadınların ise birlikteliği bir güvence olarak görmeleri sebebiyle tercihlerinin birlikte yaşama ağırlıklı olduğu düşünülürdü.

En azından geleneksel erkek ve kadın rollerinin ortaya koyduğu durum buydu.

Evlilik ya da diğer bağlarla birlikte olduğu kişiden ayrılmaktan kaçınan kadınlarda yalnızlık duygusu sorunu olduğuna ilişkin yanlış bir kanı vardır.

Aslında kadınları asıl düşündürenin bu duygudan çok içinde yaşadığı toplumun yargıları ve ekonomik bağımsızlıktır. Şimdilerde bu durum daha iyi anlaşılmaktadır.

Kadın ya da erkek olsun, genel olarak insanı “şimdi”den daha umutsuz, mutsuz, güvensiz ve kişiliksiz hale getiren bir birlikteliğin zaten bir yararı yoktur.

Birlikte olma, bireylerin birbirlerinin eksiklerini tamamlamayı da gerektirmez.

O zaman insanın bulacağı mutluluk değil, bağımlılıktır.

Ancak özgür ve bağımsız kişilikler mutluluğa en yakın kişiliklerdir.

Haberde söz konusu İngiliz kadınlarının “para ve zamanı erkeklerle paylaşmama” eğilimleri ise ne özgürlükle ne bağımsızlıkla ne toplumsal yargılarla ne de ekonomik kaygılarla açıklanabilir.

Biraz ağır bir cümle olmakla birlikte; Düpedüz klinik vakadır.