Kadınlara kıymayın efendiler!

Sokak ortasında defalarca bıçak darbesine maruz kalan kadınlar. Sevgilisi tarafından vücudu jiletle lime lime çizilen kadınlar. Başlık parasına satılıp, sonra töre diye öldürdüğümüz kadınlar. Fabrikalarda sanki kendi içer gibi tütün saran, bir ev ve içmeyen bir koca umudu ile yaşayan kadınlar. Tarlalarda kehribar misali ekin biçen, alnının namusu ile oryantal yapıp çocuklarının karnını doyuran kadınlar. Bir şairin dili ile, çatal karam, kara dutum, çingenem, nar tanem, nur tanem, ağaç isem dalımsın... Daha ne olacak kadınım, kısrağım, karımsın, ölümsüz mısralarında anlatılan kadınlar. Bizim analarımız, kız kardeşlerimiz, sevgilimiz olan kadınlar. Haklarında ciltler dolusu yazı yazılan kadınlar ve onlara kıyan bizler. Sizlere kadına, tüm canlılara, doğaya yaptığımız olumsuz davranış ve tutumları bir kez daha gözden geçirmenizi diliyor ve istiyorum. Beni bu yazıyı yazmaya iten Ayşe KÜÇÜKKURT Hanım efendinin sığınan kadın fotoğrafları kitabı oldu. Duygularımı sizlerle de paylaşmak istedim. İnşallah Ayşe Hanım bu eserinden bir tanede bana postalar. Son söz olarak, kadınlara kıymayın, kıymayalım efendiler.