Kadınların ve çocukların tacize, tecavüze uğrayıp öldürülmeleri

Adaletin, hukukun olmadığı yerde zorbalığın, şiddetin, kaba gücün sözü geçer. Tecavüzler, cinsel istismar, kadına ve çocuklara şiddet son bulmaz aksine artarak devam eder. Bilimin, sanatın, edebiyatın, felsefenin, güzel sanatların olmadığı ve okutulmadığı yerde kaba güç vardır, şiddet vardır, zorla el koyma, zorla sahip olma vardır. Tecavüz ve taciz eyleminin kendisi zaten zorla sahip olmaktır. Zayıfı ezmek, zayıfı yok etmektir. Zalimliktir, zulümdür, zorbalıktır. Bugünki iktidarın da yaptığı bu değil mi? Hukuku yok saymak zorbalık değilde nedir? Doğaya karşı yaptığımız da bir zorbalık bir zulüm değil midir? Ormanları, dereleri, gölleri yok ediyoruz.Bu da doğaya tecavüz değil midir? Hukuk zayıfı güçlüye karşı korur.Çok önemli bir eksiğimiz daha var; estetik. Günümüzde ne yazıkki okullarda estetik okutulmuyor. Estetiğin olmadığı yerde her türlü melanet gelişir. Çünkü estetikte zerafer vardır, nezaket vardır, incelik vardır, sevgi vardır. Bu duygulara sahip olan bir insan hiç kaba güce başvurabilir mi? Kadınlara ve çocuklara mülk gözüyle bakılıyor. Yani kadın ve çocuk benim mülkümdür, benim malımdır istediğimi yaparım anlayışı hakim. Bu anlayış tamda ortaçağ kafası, bizi yönetenlerde zaten ortaçağ kafalı oldukları için; tek çaremiz bütün toplum olarak kendimizi 21. yüzyıl ilkeleri olan kadın erkek eşitliği, özgürlükler, insan hakları, hukukun üstünlüğü gibi kavramları içselleştirmek zorundayız.

Bu ortaçağ anlayışını yok etmediğimiz müddetçe daha çok kadın ve çocuk istismarı, tecavüzü ve cinayeti görürüz.