Kadınların yalnızlığı

Kadınların yalnızlığı hazin bir öyküdür. Bitmek bilmeyen bir sonsuzluk taşır içinde.

Kendine ait olmayana dokunmaz, dokunursa incitir bilir o yüzden yaklaşmaz.

Yalnızlığına sarılır sımsıkı hiç bırakmadan.

Cevaptır onu yalnız sananlara kendisiyle kurduğu dostluk.

Daha çok düşünür, daha çok çalışır, üretir.

Sevilmekten çok sevmeyi öğrenmiştir. Beklentileri kendi gerçekleştirebileceği mutluluklarla süslüdür.

Sinema biletleri hep tek kişiliktir. Çevresinde insanlar olsa da onun ki yalnızlığı sevmek için kalabalıktan vazgeçiştir.

Hüzünlü şarkıları sevmez kadınların yalnızlığı. Radyoda çalan her müzik gerçekten çok hayali fısıldamalıdır onun kulağına.

Bir kedisi, bir kuşu, bir köpeği vardır mutlaka.

Sonsuz bir sevgi besler ona.

Sevilmediği kadar sever, duymadığı kadar sevgi sözcükleri fısıldar hayatındaki canlılara.

Sonu mutlu biten filmleri gerçekçi bulmaz. Hep güçlü durur gözyaşı karşısında.

Vedalar onu sarsmaz! Alışmıştır çoktan kendiyle kalmaya.

Kadınların yalnızlığı hazin bir öyküdür aslında.

Attıkları her adım hem bay hem bayan olmayı gerektirir onlara.

Düştüğünde bir el uzanmadan kalkmayı, kanayan dizini sarmayı öğretmiştir hayat sonunda.

İşinde başarılı, etrafta sevilen, aşka yabancı, içinde yalın ve yalnız birini taşır onlar her fırsatta.

Kadınların yalnızlığı son bulmaz duygunun olmadığı bir hayatta.