Kaf Dağı Masalı

İlk adımından son adımına tarihini anlatabilecek uzun bir yol. Bir sonraki adımını bilmeme heyecanının yanında endişeyi de taşımak biraz yorucu olsada bu yolculuk keyifli.

Yürüyüşüne takılan şarkılarınla adımlarının izini bıraktığın bu yolda birazdan başlayacak hikayenin kahramanı olduğundan habersizsin. Şimdiye kadar karşılaştığın insanları tanımaya başladığında yazılan hikayene eklenebilecek bir mucize değil bu yaşayacağın. Bu senin başlı başına hayatını değiştirmekten ziyade sana hayat olarak sunulacak bir varoluş.

Serin bir kış akşamı, dudaklarında Nazım şiirleriyle ısıttığın nefesini bir merhabayla renklendirmene dakikalar kalmış. Yelkovan ve akreple hiç ilgilenmezken zamanı durdurmak isteyeceğin adıma ulaşıyorsun. Karşında bir sürü insan. Bunda şaşırılacak bir durum yok elbette, her zaman yaşadığın şeyler. İnsanlarla tanışırsın, konuşursun, kelime alışverişlerinden sana en çok yarayanları alır onlara katabileceğin kelimeler armağan edersin, hepsi bu. Fakat öyle bir nefes çıkacak ki karşına hiç bilmediğin renklerde sunacak mevsimleri.

Buna kimilerinin aşk, kimilerinin heves dediğine hiç bakma çünkü bu düpedüz sevda. Seni senden ecek zamanları yaşamaya başlayacağın bir yerdesin. Bunun canını acıtmayışının sebebi ise farkında olmaman. İlk bakışta, ilk konuşmada her şey sıradan gelecek. Etrafındaki insanlarla ne paylaşıyorsan aynı eşitlikte dağıtacaksın gülüşlerini. Zaman geçtikçe anlamadığın bir hızda büyüyecek duyguların. Yüreğine sığmadığı yerde aklının boşluklarını kullacaksın. Her şeyin bir adımla başladığı bu yolda koşarak gittiğin bir Kaf Dağı Masalı yazılacak. Sonunu bilmediğin ama her anından mutluluk topladığın bir masalın kahramanı olarak yazılmak ruhunu güçlendirecek.

Önceleri hoşuna giden bu hikayenin kalemini hayat elinden aldığında kışlarla karşılaşacaksın. Soğuk, uzun soluklu, yorucu kışlarla. Gücünün tükendiğini hissettiğin anda seni aydınlatacak ışığa da sevda denilecek bu hikayede.

Öyle ya, nasıl başladıysa aynı hızda tükeniyor umutlar. Yeri geldiğinde ağladığın ne kadar boşluk varsa, hayat senden aldığı kaleminle dolduracak o boşlukları. Sadece izlemekle yetineceğin günlerin olacak. Payına sadece susmanın düştüğü acılarında. Bir hikayenin kahramanı olmak istiyorsan eğer ilk öğreneceğin ders, sabretmek olacak. Bunu da en iyi öğrenen insan olduğunu son adımında anlayacaksın.

Her şeye rağmen hızla tükenen zamana inat canlı tuttuğun yüreğinin ateşini saklamak epey zorlayacak ruhunu. Sonra kaydettiğin ikinci dersin: Güçlü olmak olacak. Bir yaradılış mucizesi karşında dururken dünya senin gözlerinden başka bir yerde varolamayacak. Baktıkça güzelleşecek, güldükçe sonsuza karışacak, dokundukça yenıleneceksin.

Kaf dağı masalına sığdırdığın hikayenin kahramanı hiçbir zaman sadece sen olmayacaksın. En güzel paylaşımın sevda olduğunu bildiğinde zaman çok şeyi yutmuş, çoğu insanı silmiş, çoğu hikayeni kendisi yazmış olacaksa da avucunda taşıdığın ömrün hep aynı bakacak. Sonra bir çift göz diyeceksin, seni senden alıp başka bir bedende vareden bir çift göz yakışabilirdi bir masalın mutlu yazılışına. Bir kelebek gelip yer edinecek yüreğinde ve ömrü hiç de kısa olmayacak. Her baktığında, her duyduğunda ve dokunduğunda kelebeklerin rüyasını gerçekleştirmenin mutluluğunu yaşıyor olacaksın.

Dedim ya, sevdadan başkası değil bu yüreğinde şehirler kuran.