- Kategori
- Şiir
Kağıt uçaktan korkan çocuk!
Önceleri,
rengarenk kağıtlardan
uçaklar yapardık
mahallede arkadaşlarla.
Bir kanadına
hayallerimizi yerleştirirdik,
diğerine
u m u t l a r ı m ı z ı
ve dudaklarımızda bir gülümsemeyle
fırlatırdık gökyüzüne...
Gökyüzü
rengarenk
bir hayal cennetine dönerdi o an...
Sonra ;
yine
biz
çocukken
halâ ,
vurdular kağıt uçaklarımızı sahici uçaklar...
Kırdılar kanatlarını kağıt uçaklarımızın
Hayalsiz ve umutsuz kaldık...
ve
çocuk
ruhlarımız ı
esir
aldı
korkular .
Tepemizde uçan
kağıt uçak da olsa,
inanmadık...
Hep korktuk !
haticeatalay