Kağıt Üzerindeki Adalet Vicdanlardaki Adaletten Daha Adildir

İyi ya da kötü fark etmez vicdana güvenmiyorum, akla güveniyorum. İşin sırrı normal şartlarda doğru düşünen insanlar tarafından yazılan kanunların doğru uygulanmasında.

Doğru düşünen insana iyi kalpli insandan daha fazla güvenirim. Bunun anlamı doğruluk iyilikten üstündür, hatta iyilik arızalıdır. Zaten doğruluk önceden vardı (bir şey ya doğrudur ya da yanlış) iyiliği biz yarattık.

Kanunlar doğruluğa göre çalışır, vicdan iyiliğe. Sayfalar üzerindeki yazılar müdahale olmadığı sürece değişmez,  oysa vicdan duyguyla çalışır ve duygular kaypaktır.

Kötü insanlar doğru düşünmüyorlar, doğru düşünseler kötü olmazlardı. Doğru düşünmek iyi olmak değil, yapılması gerekeni yapmak; iyi kalpli kimselerin her zaman doğru düşündüklerini hatta bazen düşündüklerini bile sanmıyorum, iyiliğin düşünmekle ilgisi yok.

Fakat beyin şüphede bırakır kalp ikna eder. Yine de doğru düşünen bir beyine dünyayı teslim edin, sevgiyle atan yüreğe karıncayı bile teslim etmeyin.

Doğru düşünmeyen beyin tehlikelidir. Vicdan beynin doğru düşünmesi için yardımcıdır. Vicdana göre karar verilmez, vicdan hissetmeyi sağlar çünkü aklın duygusu yoktur, kararı akıl verir.

Yani vicdan olmalı ama vicdana göre hareket edilmemeli. Akıl etkilendiği zaman doğru yolu bulabilir, vicdan etkilendiği zaman doğru yolu bulamaz. Kanunları yazanlar vicdanlarını da dinlerlerse doğru karar verirler. Aklı bir yana bırakıp vicdanlarıyla düşünürlerse içinde bulundukları durumun da etkisiyle katili affedip masumu asabilirler!