Kahve karası Gözlüm

Senin gittiğin yerlerde

Günlerdir dolaşıp durdum...

Hani hergelenin sancıları dururmuş

Benim ağamın, dermanı yok ki

Ne uzun sutunlar çekip götürdüler

Düşüncelerimdeki acıyı harmanlasam

Sürsem boya diye duvarlara çatlarlar

Açsanda görsen geridek leri anlardın

Ama düşünmek zor değil gaibinde sahibi var.

Evet yüreğim kanıyor benim

İçimdeki deli çay köpürüyor coşuyor,

Nereye kadar yanımdaki "muallim"

Ellerim böyrümde gözde yaşlar

Susmak çare mi? gelenin suskunluğuna

Düşündüklerimi seslendiremem

Baktımda körmü kaldım

Nasıl söylemedim kaldım dimdik

Gözlerde sahte gülüşler içte yanan kor alevler

Yalana bilerek yalan diyen"KAHBE DİLLER "

YABBİM !.. Yoruldum acıdan içindeki kuşkulu sancıdan

HAKKA taparım, inanırım "İLAHİ ADALETE