Kahvenin anavatanı “Arap yarımada”sıdır.15 c. Yy.dayazılan çizilenler kahve için kimi zaman metiye kimi zaman yasak aracı olmuşsa da mesela KANUNİ döneminde; Şehulislam  Ebusuud Efendi

   _Kömür kadar “kara “kahve içmek HARAM demiş.Bu söylemler yasak da olsa sözden ileri gidememiş kahvenin damaktaki tad ve etrafındaki sohbet azalacağına çoğalmıştı. Şairin dediği gibi;

            Kahvelerim pişti gel

            Köpüğü taştı gel,

            İyi günün dostları

            Kötülüklerden kaçta gel.

Edebiyatımızda da kahve pişirmek güzel bir o kadar sabır gösterilen sanatkarlıktır. Sade kahvenin köpüğü beğeni alırken, orta açık kahve, şekerli olanı da koyu sohbet için deryadır. Kahveyi  ayırtetmek için yanına “şeker” konurdu.1 BARDAK SUYA (1 fincan için)4 gr şeker yeterlidir. Zira kahvenin bileşiminde %0,8kafein , %9protein, %30,3karbonhidrad, %13 lipitler %4,3UÇMAYAN ASİTLER BULUNUR.

 Bir fincanın kırkyıl hatırı olan kahve;