Kal

Konuşma,

Kırdım seni.

Üzdüm belki de.

Ben seninle biz olmayı beceremedim.

Ama yine de gitme.

Gitme kal.

En azından nefes alışını bileyim.

En azından seni sevdiğimi bil.

Ve kal bu şehirde.

Çünkü diğer şehirler tuzaklarla dolu.

Çünkü diğer şehirler hep başka ‘sen’ ve ‘ben’ leri barındırıyor.

Diğer şehirlerdeki ‘sen’lerden kaçmaktan öyle bıkmışımki.

Pencerenin dışındaki kendi şehrim,

Ve ıslanarak gelen sen olmalıydın belki de.

Kal bu şehirde.

Eski bir şarkı ol gerekirse.

Ya da dönemeçteki bir kafe.

Çocukluğumla birlikte gitme.

Mısralarıma kelime ol.

Ya da şiirlerime mısra.

Aynı yağmurda ıslandığımızı bileyim.

Bu bana yeter.

06.02.2011 15:34 / Kahramanmaraş

Yorumlarınız için teşekkürler.

Artık herhangi bir sayfaya baktığımda daha net bir görüntü oluşuyor. Her yazıda 'sen'i görüyo..