Kalamış'ın hikâyesi

Kalamış şiirinin ve şarkısının hikâyesi

 

Gazanfer ERYÜKSEL

 

Bestekâr Dr. Alaeddin Yavaşça’nın eşi Ayten Hanım İsmet Bozdağ’dan dinlediği bir hikâyeyi anlatıyor. 

 

Münir Nurettin Selçuk sağlıklı günlerinde, Kalamış’ta yalnız kendisinin şarkı söylediği bir kulüp açmış, içeri girmek için önce Kulüp’e üye olunuyormuş; Yemek servisi, meze yokmuş, yalnız viski servis ediliyormuş, müşteriler, önce kartlarını gösteriyorlar, sonra içerde içtiklerinin hesabını ödüyorlarmış.

 

Münir Nurettin Selçuk, (1900-1981) dostu Behçet Kemal Çağlar’dan (1908-1969) içinde Kalamış ismi geçen bir şiir yazmasını ister. Bir türlü şiire başlayamayan şairi heyecanlandırmak için “Bir akşamüstü gel de seni sandalla Kalamış’ta gezdireyim” der.

 

Karada, denizi gözlerinde gezdiren kadın

 

Ilık bir yaz akşamı, Münir Nurettin Selçuk’un daveti üzerine Kalamış’taki Kulüp’e giden Behçet Kemal Çağlar kulübün kapalı olduğunu görür ama ısrarla kapıyı çalınca kapı açılır Behçet Kemal Çağlar’ın anlatımıyla, Münir Bey’in yanında bir afet var ki, kadın karada, denizi gözlerinde gezdiriyor. 

 

Üçü sandalla denize açılırlar Münir Bey kürek çekiyor, ben şiir yazıyorum, kadın geriniyor, sularla oynuyor, çıldırtıyordu beni velhâsıl… Derken kadın “Behçet Bey, şiir ilerliyor mu?” demez mi, fırsatı hemen kullandım “İlerliyor hanımefendi; son yazdığım satırları size okuyayım:

 

“Gündüz koya sen gel, gece gelsin aya növbet, Emret güzelim istediğin şarkıyı emret” Kadın “Ne dediğini anladım” der gibi yüzüme bakarken kahkahalar atıyordu. Münir Bey şiiri çok beğenmişti. “Çok güzel madem iki satırını okudun, öteki satırları da dinleyemez miyiz? Tamamlanmamış şiir okunmaz, ama madem şiiri sizin için yazıyorum, derken kadına erkekçe bakıyordum, o da bana denizleşen gözleri ile bir şeyler mırıldanıyordu. Şiiri baştan sona okudum.

 

Yok başka yerin lütfu ne yazdan ne kıştan

Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamış’tan

Yok zerre teselli ne gülüşten ne bakıştan

Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamış’tan

 

Gündüz koya sen gel, gece gelsin aya növbet

Emret güzelim istediğin şarkıyı emret

İstanbul’u sevmezse gönül aşkı ne anlar

Düşsün suya yer yer erisin eski zamanlar

Sarsın bizi akşam rengi dumanlar

Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamış’tan

 

Sandal sefası yaptığımız gecenin anısını hatırlatan bu güfteyi Münir Nurettin Selçuk Nihavent makamında besteledi. 

 

Meraklısı için ek: Münir Nurettin Selçuk’un Nihavent şarkısını üstadın sesiyle aşağıdaki linkten dinleyebilirsiniz.

https://www.youtube.com/watch?v=-q3QNvTTYHQ