Kalanlarla devam

Zamansız gidişler gibiydi acıtan

Yürekler serinlese de zamanla

Hep bir parça kalır iz bırakan

Gülüşler unutulur kaybolur yüzler

Zorlayınca anıları 

Vazgeçmek istersin ya çok şeyden

Sonra avunursun

Tutulmuşluğun çaresizliğinde

Savrulur gidersin

Paylaşmak istesen de kalanlarla yalnızlığını

Nafile...Yaşanmışlıklarda olsa geçmiş zamanda

Anlatamaz, anlayamazsın

Belki de unutmak kolay olduğundan

''Hayat bu'' deyip avunursun