Kaldırımlar

1

Sokaktayım, mahşeri bir sokak ortasında;

Yürüyorum, rüyamın ardından yürüyorum.

Yolumun Sakarya'ya uzanan noktasında,

Umudu aydınlatan yıldızlar görüyorum.

Vagonları düş dolu katarlar çekiyorum.

2

Mahfeli vuslat yüklü "Surre alaylarını"

Mukaddes menzillere uğurladın Sakarya,

Kutlu kervanlarının kutlu yolcularını,

Elbet liyâkatince ağırladın Sakarya.

3

“Ahseni takvim” yapan meziyetlerin her gün,

Yeni birine iptal mührü basılıyor..

Asrın serencamından bihaber olmayanın,

Boynuna “kökten insan” yaftası asılıyor..

4

Ekmeği, endişeyi ve “sözün doğrusunu, ”

Sancıyı bölüşmenin adıdır kaldırımlar;

Sabrı ve tevekkülü kıvılcımlandırmanın,

Közsüz tutuşturmanın badıdır kaldırımlar.

5

Bağrındaki "sadakat" çamurunu al da gel,

Cihanın beylerine baş eğmez kaldırımlar.

Senle şekil verelim “gönül” çömleklerine.

İkbal kaselerine el değmez kaldırımlar.

Dünyamız koskocaman bir kablodan ibaret.

Fiberobtik kibleye yönelmez kaldırımlar.

6

Sakarya sularında büyüttüğü aşkını,

Yürek çeperlerinde taşıyan bir nesildir.

Söyle müjdecibaşı! Sakarya’dan haber ver.

İmanı köpüklenmiş o nesil ne asildir.

7

Sahte efendilere haykırır hakikati,

Kral soytarılarından kâm almaz kaldırımlar.

Ten-nurenin altında simokine bürünmüş,

Tanrı simsarlarına râm olmaz kaldırımlar.

8

Yüzün gülsün Sakarya kendine sürgün durma.

Dünyayı sonsuza dek sen değiştireceksin.

Kendi yataklarına küskün kalmaz ırmaklar.

Tarihin dehlizleri bin bir örneği saklar.

Her yürekte bir gemi her gemide bir Nuh var.

9

Gökyüzünü yırtarak yayılan bozlak gibi,

Yankısını arayan bir sestir kaldırımlar.

Sonun tufandır elbet hakikatsiz iktidar.

Derinliklerimizde demirler kaldırımlar.

10

Zaman kaldırımlarda yürüyor yalınayak,

Doğmadan “gasbedilmiş” haklarını arıyor.

İnsanlık tarihine yalnız kendin olarak

Sakarya'nın en büyük ayak izini bırak.

En kötü rüyalardan üeperip uyanmadan

Son gemicinin seyir defteri kapanmadan.

11

Zamanın vicdanısın başarmak kaderindir,

Güneşin doğmasını kim durdurabilir ki!

İmanın imbiğinden süzülmüş o tek hece,

Örse balyoz vurmaktır kaldırımlarda gece.

12

Hey global beyaz adam! Bastığın topraklarda,

Kahredici bir öfke soluksuz sancı kalır.

Prangalarda can vermek sana züldür Sakarya.

Aslan ininde yalnız yol alır kaldırımlar,

Biz geleceğimizi gelecek bizi arar.

13

Sonsuzluk kadar keskin; mümbit, mağfiret kadar,

Kaldırımlarda uyku dua etmekle birdir..

Başımda köpük köpük diğerkâmlık hasreti ,

Boğazımda içimden kopup gelen yumru var..

Mağdur, mahpus oldular; hiç mahküm olmadılar..

Yıllardır aranmayan kayıptır kaldırımlar..

14

Çocukların gözünde destansı sarmaşıklar,

Nurdan bir dövme gibi ruhumuzu sarıyor..

Sakarya, koca derya, baş koyduk eşiğine.

Senin esirin olmak en onurlu itibar,

Varlığına varlığım armağan kaldırımlar..

15

Söyleyecek sözümüz, kor yürekte közümüz,

Çocuklara bakacak yüzümüz olsun yarın.

Sakarya! İnsanlığın son büyük rüyasını

Gerçeğe dönüştürmek sana yakışır elbet.

Yeni bir dünya için bu onuru kabul et.

16

Yoğrulduğu şahadet hamuruyla beslenir.

Unutulmuş insana seslenir kaldırımlar..

17

Ne hakikatler kadar seni çağıran olur

Ne senin çağırdığın kadar hakikatleri.

Ne hakikatler kadar seni özleyen olur,

Ne senin beklediğin kadar hakikatleri.

18

Ey hayat veren rüzgar, ya settar ü ya cebbar,

Sakaryadaşlarıma “serin ve selamet ol”!

Toprağına karışan her ses bende çağıldar,

Memleketim, kaderim, Allah'a emanet ol!

Senden gelen her mihnet kabulümdür Sakarya,

Köpüğünden renk almak makbulümdür Sakarya.