Kalemin Pusulası

Özet
Garip bir kalemle yazarın sevda hikayesi. Onlar hayatın gönüllü gezginleri. Yazma aşkıyla dolu tüm yürekler için duygulu bir kavuşma anının masalsı anlatımı.

Yönümü görebiliyordum, kim olduğumu ya da ne olmak istediğimi. Ama engeller vardı. Sadece engel olamadığım yaşanacaklar ve yaşanmışlıklar da eşlik ediyordu hayatıma. Tıkanıp kalınca bir yerlerde bir çıkış yolu, bir arkadaş arıyordum kendime. Benden olan, benim gibi düşünen, beni anlayan; dertlerime, sevinçlerime ve hayallerime ortak olacak candan bir dost, bir arkadaştı istediğim. Eksik bir parça vardı biliyordum. Renksiz yaşantıma eşlik eden bir parça. Bir gün buldum onu düşünceler kemirirken beynimi...

Eski bir silgili kurşun kalem; ucu kırık, tıpkı benim kalbim gibi... Kalemtraşım da yoktu açacak. Canlansın istedim, dönsün diye yeniden hayata. Sonra var gücümle kör bir bıçakla yonttum onu. Parmaklarım acıdı ama bulmuştum arkadaşımı. Hissetmiyordum bile bana verdiği acıyı. Çıkarttı başını küçük yontukların arasından ışıltıyla. Sildim yavaşça üzerinde kalan isli tozları ve üfledim usulca sivrilen ucunu.

Artık paylaşacağım, yüreğimi açacağım sırdaşım vardı benim. Tıkanan yüreğimin, kapanan yolumun kurtarıcısı bu yorgun kalemdi. O da kimsesiz kalmıştı bir köşede. Sessizce aldım avuçlarıma ve bastırdım sıkıca. İncineceğinden de korktum aslında. Bir bebeğin minicik ellerini parmaklarımla tutar gibi aldım nazikçe elime ve artık ayrılamazdık biz...

Dedim dostum, yol arkadaşım sensin. Dedi sen de benim pusulam. Karar verdik ayrılmamaya... Sonsuz yolculuklara çıktık hayallerimizle. Gerçeğin peşinden koştuk; bazen hüzün, bazen mutluluklarla. Birlikte dağlar aştık, denizlere ulaştık. Bazen devlerle savaştık, büyülü ormanlarda dolaştık bazen de sevda yüklü yüreklerde yaşadık. Gizemli kahramanlar yarattık, prenseslere rastladık, kaf dağını aştık, akıl almaz olaylarla karşılaştık...

Hep yazdık, silinmez mürekkeplerle imzamızı attık bembeyaz sayfalara. İnci gibi dizdik umutlarımızı. Biz ayrılmaz iki sevdalı yürek olduk sonsuzluk yolculuğunda! Yaşamın da ölümün de güzelliğini keşfettik. Sırlı yolculukların, bambaşka dünyaların, ibretlik gerçek hayatların içinde birlikte yaşadık...

Biz bütün zamanların en iyi arkadaşı, en vefalı yoldaşı ve pusulası olarak ölümsüz eserlerle, onsekizbin alemin tüm güzelliklerini anlatmaya çalışarak; bir yazar, bir garip kalem olarak sonsuza kadar yaşadık...