- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 246
Kalender

Kal,
Ender insan olarak.
Dün,
Yaya geldin,
Postişin arama...
En,
Kazı,
Yolsanda ellerinde kalan,
Bir,
Azı dişi doldurmaz,
Darı...
Odla,
Ru,
Huna döner,
Çiçekler,
En,
Damda açsa,
Solmaz bir daha,
Ebedi,
Yende kalır,
Taze haliyle...
Ne,
Fes gerekir,
Arife,
Ne,
Post.
Ab,
Daldan damlayan,
Katredir,
Namaz,
Gah olur,
Gah olmasada...
Hey be,
Destende,
Kaç,
Gün,
Ah vardır.
Na,
Hak yere eğme başını...
Dokun,
San ki,
Tek,
Neyle meşkeder,
Boğaza karşı.
Kal,
Ender insan olarak.
Dün,
Ya,
Sendedir,
Ya,
Sen,
Dün,
Ya...
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Geldiğimiz yalınlıkta durabilseydik ,odla yanan çiçeklerinin tazeliğini koruyabilseydik, herbirimiz kaç dünyaydı...saygılarımla
zirve özden özpınar 25.02.2010 7:47- Cevap :
- insanlar yalınlıklarının farkına varamadan yaşam denen kargaşada,değil odla yanan çiçek olmak,gelincikler gibi gidiveriyorlar boyunları bükük.kaç dünya yörüngeye bile grmeden yitip gidiyor karadeliklerde.saygı benden size... 25.02.2010 15:37
Facebook hesabınızla yorum yapın, daha çabuk onaylansın!