Kaliteli insan dedim, marka giyinen demedim ki!

Çok sık kullandığım bir kelime.

Bazen farklı yorumlanıp başıma iş açtığı da oluyor tabii.

Küçüklüğümden beri konuşmaktan çok dinlemeyi sevdim. Arkadaşlarım ise belli bir yaş düzeyinde, anlattıkları tecrübeyle sabit, kendini yetiştirmiş insanlar oldu.

Kaliteli insanlarla vakit geçirmeyi, muhabbet etmeyi, fikir almayı ve hayatımdaki sürekliliklerini muhafaza etmeyi hedefledim. Bayan olmanın gerekliliklerinden biri de bulunduğun çevrenin kendine ve yaşam tarzına uymasıydı.

Zaman zaman içlerinde asla örnek alamayacağım aksine fayda sağlamaya çalıştığım kişilerde olmuştur. Olmalı da. Kötü – iyi kavramıyla yargılamadım kimseyi. Haddim de değil zaten.

Eleştirildim, soğuk bulundum bazen. Kulak arkası etmedim söylenenleri ve düzeltmem gereken ne varsa düzeltmeye çalıştım.

Hayat bu. Öğreneceğimiz süreç ölene dek tükenmeyecek.

Ancak öyle zamanlar oldu ki, iyi niyeti su istimal aldı başını yürüdü. Herkese verecek bir cevabım olsun istemedim. Bana uymayan yerde “hoşça kalın” deyip gidebilmeliydim.

Gidişlerde asalet, tartışmalarda kalite olmalı dedim.

Zamanla gördüm ki, bahsettiğim kalite tamamen maddi değerler olarak algılanmış. Üzüldüm.

Oysa hayatımda en son değer verdiğim konuydu maddiyat. Marka giyinen kendini kaliteli ilan etmiş. Güldüm.

Bunları çoktan aşmış bir toplum olmalıydık.

Kalite tartışmada bile kendini hissettirmeli. Seviyesini bozmadan yapıcı eleştirmeli. İnsan ille de eleştirmen ruhu taşıyorsa, bunu belli bir saygı çerçevesinde de yapabilmeli. Basitleşmemeli.

Ağzından çıkan kelimeler direk karşındakinin şahsına yönelikse, iki kere düşünebilmeli.

Çok konuşmanın marifet olmadığını, önemli olanın bir cümlede bile ifade edilebileceğini fark etmeli.

Fark yaratmalı! Kötü söze gelirse herkes bir şeyler duyup öğrenmiştir. Aksine üslubuyla ve konuşmasındaki sükunetle farklı olduğunu ispatlamalı.

Bulunduğu toplumda sivrilmek adına boş konuşmalardan kaçınmalı.

Ve en önemlisi. Olduğu gibi kabullenmeli, kabullenemiyorsa görmemeli.

Tıpkı çoğumuzun yaptığı gibi. Kimlerin tarzımıza, görüşümüze uygun olmadığını düşünüp gideceği yolu göstermedik ki.

Hayatındaki insanların sürekliliğini istiyorsan, yıkıcı olmak yerine yapıcı yaklaşmalısın.

Sana ters gelen şeyleri olduğunu düşündüklerini ise, görüş alanın dışında bırakmalısın.

Kimsenin haddi değil kula hakaret etmek.

Aciz düşürmek için yaptığınla ayıplanan sen olursun.

Ve en önemlisi de saygı. Saygısızlığı eleştirirken bir de bakmışsın saygısız sen olmuşsun.