Kalp de içeri aldıklarının imtihanıdır

''İmtihan içinde imtihan vardır'' der arifler.

Attığımız her adım, yöneldiğimiz her ayrım kader denilen yolda bizim seçimimizden ibaret. Karşılaşacağımız ve yaşayacağımız her şey aslında seçtiğimiz yolun üzerindeki duraklardır. Her bir durakta ayrı bir imtihan vardır. İnanan bir kalp iyinin de, kötünün de kaderde yazılı olduğunu, yaptığı seçimin sonucunda bununla imtihan edileceğini bilir.

Madem ki seçim yaptık, o zaman sorumluluk artık bizde. Gelen zorluğa ya da kolaylığa nerede ve nasıl davranış sergileyeceğimiz, sınavın o sorusunun bize neleri kazandıracağını ya da kaybettireceğini gösterir. 

Bazen seçeneklerimiz arasında geniş ve rahat yollar varken, sırf inandığımız bir şey için dar, sıkışıp kalacağımız bir yolu tercih ederiz. Her bir adımdan emin olmakla birlikte, yere her basışımızda aslında bata çıka ilerlediğimizi fark ederek, ama geri adım atmayacağımızı bilerek yolu yürürüz bir süre; kimselere çektiğimiz zorlukları belli etmeden.

Seçtiğimiz yol bizim imtihanımız olduğu kadar, biz de yolun imtihanıyız... 

Elimiz boş döneriz belki ama, Allah vermeyişiyle sınar bundan sonrasında. İçimiz yanar, kırgınlıklarımız aklımıza gelir, fakat gülümsemeye devam ederiz. Verseydi de imtihan farklı olurdu elbette. Ama, her iki durumda da sonucu ezelden yazana şükretmeyi bilmek gerek.

Her şey, herkes birbirinin sınavı bu hayatta. Sahip olduklarım kadar, ben de başkalarının sınavıyım aslında. Ailemin, arkadaşımın, hocamın, komşumun, yanımda giden yolcunun... Herkesin !

Benim yaşadığım da, en yakınımdakinin sınavı. Hayat böyle bir şey.

Ve son olarak, ben de herkes gibi biriyim. Yolumu kaybede kaybede kazandım kendimi. Mükemmel biri değilim ama, bende çok güzel seven bir kalp var. Yoruldu, olmayacak şeyler için hızlı ata ata. Kırmasınlar onu, söyleyin.

O da içeri aldıklarının imtihanı çünkü...