Kalp kalbe karşı derler sen de üzüldün mü?

Kalp kalbe karşı derleeerrr sen deee üzüüüllldün mü..
..............
................
Sedyeden sedyeye ya da yatağa geçerken tam bir dram ve komediydi..

Öyle şeyler söylemişim ki bana yardımcı olan hastane görevlisi hemşire ve doktorlar da şaşıp gülümsemişler.Hatta acilde yattığım yerde bulunan hasta yakınları da öyle..

..Yaa ben kendim geçsem siz bana dokunmayın noluuur..Aa Uuu  offfff arada bir gülme krizi tutar acıdan gülemiyorsun da sonra gülerken ağlamaya başlıyorsun filan öyle işte.. Ayaklarımı oynatamıyordum çünkü kasılmıştı sonrasında beni tutup sedyeden sedyeye yatağa yatırıyorlardı..Acil doktorunun ayaklarımı tutup "şöyle yapınca acı var mı? Böyle yapınca" filan gibi sözleri çığlık atıyorum ya daha ne olsun demi acıyor işte..Röntgene gönderiyor sonra oraya yatmak da yine dram.."Ay ayy ayyy aman ölüyom uhu uuhuu ooofff " yatıyorum "şöyle dön böyle dön", lan dönemiyom işte..Bir de cenin pozisyonu alacakmışım "oooo işte o çok zor, o nasıl olacak simdi yaaaa.. " "

 "Biz yardımcı olacağız", zar zor oluyor..O da bitti..Acilde bir serum bir iğne.. İğne yaktı serum bitti..Ama hâlâ kıpırdayamıyorum ki ben.."bu gece burada alıkoyalım" diyorlar.."ama olmaz ki benim çocuklarım var oğlum gece uyanınca beni arar ağlar, uyumaz yok benim kalkmam lazım eve gitmeliyim katiyen olmaz.."beni ziyarete gelen akrabalar moral veriyor "hadi bir gayret oynatmaya çalış ayaklarını hareket ettir" bide soruyorlar "naptında böyle oldu?.." yine bi gülme krizi "yaa ev süpürürken olduuuu.." Yok.böyle bişey..Komedi valla..
Kalkabilirsem isteğim dahilinde eve gidebilirmişim.."Yarın beyinci görcek" dedi yengem..sonra MR a girecekmişim ..(Beyin ve Sinir Cerrahi).."niye görcekmiş beni beyinci beynime mi bakcakmiş..Evet orda bi çatlak var.. "

"Olmaz görümlük.isterim.."

  Gülüyoruz hep birlikte.."hadi bakalım at ayaklarını yavaş yavaş" çabalıyorum.."Kalkabilirim ben yaa kalkarım kalkarım Amaaaannnn oyyyy Allahım bu ne acı böyle..kalkıyorum.."yürürüm de ben ya yürürüm demi yenge?" "yürürsün yürürsün ha gayret..", "tamam ya ben başardım bu işi yataktan inip tekerlekli sandalyeye oturuyorum güç bela,çıkıyoruz yaşasın,yağmurda nasıl yağıyor ev hali,kıyafetimden dolayı dondum zaten cıkınca daha çok üşüdüm,bel sıcak tutulmalıymış halbuki..arabaya yanaştırdılar "hadi bakalım bi daha", "tamam siz tutmayın ben kalkarım yapabilirim demi yenge"

 "Yaparsın yengem" onay veriyor( Şu Yasemin yengemi de pek bi seviyorum ya her zor günümde yanımda çok şükür sağolsun tombiğim benim) "aaaa oldu be yaptım olcak bu iş tamamdır.".

 
Eve geliş yukarı çıkış yine küçük adımlarla zordu..İlk iş hastane kokan kıyafetlerimi çıkarmalıydım, yapamıyorum kızım giydiriyor beni, işte burası çok duygulu, ne zor bir durum kendi işini kendin göremiyorsun..
Ertesi gün eşimle yine hastanedeyiz sabah yine yürüyemiyordum zar zor indim aşağıya..O halde yine tekerlekli sandalyeye oturuyorum,in çık zor olacak..Şu beyinci görsün bakalım beni gelmemiş henüz polikliniğe, beklerken sinirlerim bozuluyor muslukları açıveriyorum, oturur pozisyonda bile ağrım var..Hah doktor civanım geliyor..Çağırıyorlar gözlerimi kurutmaya çalışıyorum..

Soruyor "neyiniz var?", "herseyim var çok şükür.."

  Ehem "ee süpürge yaparken eğildim doğrulamadım belimde şiddetli bir ağrı ve acı var.", "tamam kalkın sedyeye kadar bi yürüyün bakalım.", "işte sıkıntı orda hocam yürüyemiyorum ." "bi bakalim yavaşca kalkmaya calış.." bu adam beni anlamıyor,yürüdük zorla destekle falan sedyeye nasıl yatacağımı söylüyor bu arada,öldüm bittim aman aman offf ayy ayyy ayyy,şöyle yapınca agrı var mı?Böyle yapınca, şunu yap bunu yap, çok bağırmasamda küçük çığlıklarım oldu, (küçüktü canım küçük.. gercek..)

 Nasıl yatacağımı kalkıcağımı oturabileceğimi gösteriyor..Şu dize vurulduğunda diz otomatikmen tepki veriyor ya ne komik bunu hep merak etmişimdir..

Bacaklarımda his var mı diye bakıyor,yere iniyorum "topuk üstünde yürü, parmak ucunda yürü, çömel bakalım" ooo iste o çok zor hocam nasıl kalkıcam? Ellerimden parmak uçlarımdan tutuyor güya destek veriyormuş gibi yapıyor "başkalarından da bu kadar destek alacaksın seni kaldıralım derken zorlayabilirler "diyor..İş başa düşüyor yani...
Diyor ki; "Mr Sonucuna bi bakalim ameliyatta konusabiliriz ama bence gerek yok gibi ayaklarda his var çünkü.."Ya ameliyat konuşmayalım hocam ev süpürürken bu hale geldim ben çok basit bir sebep" "sonuca göre bakalım diyor acele edin sonucu hemen göreyim" Çıkıyoruz ve Mr sırası 15 dk sonra geliyor...
Girelim bakalım şu MR cihazina, girenlerden duyardım "ine girer gibi "ya da
"mezara girer gibi" diye içindeki o matkap sesi gibi duyulan o acayip seslerden
bahsederlerdi korkunçmuş, e ben de göreceğim az sonra, hazırladılar kulağıma
bir kulaklık takıldı... Ve işte o müzik "kalp kalbe karşı derleerrr sen de üzüüülldün müü" .. Ooo çok şık..konforlu..keyifli..ve içeri giriş anı, tünele giriyoruumm..gözümü kapadım aklıma ne geldi biliyor musunuz?Şu diyanet işleri başkanına yapılan caps geldi hani şu uçağın üstünde Mehmet Görmez kollarını açmış da "Allahım Sana Geliyorum" yazıyor ya" gülsem mi bilemedim kıpırdamamam gerekiyor.. Soğuk biraz, başımın üstünden soğuk hava üflüyor, düşün şimdi şelaledesin bu esinti ordan geliyor kulağımda müzik "ha o takır tukur sesleri de duydum ayrıca o da yan taraftaki parkı yıkmaya gelmişler Gezi deki gibi.."  

   Korkmayın bu MR cihazından sulandırmasan da vakit geçmez ama müziklerde güzeldi..Bu da bitti ve sonuç için doktorun odasındayız "küçük bir fıtığınız var " diyor ben" de bir bakayım tam olarak nerde " diyince "hah evet o bi baksın anlar o" diyor eşim..
Sandalyedeyim ya itiyor biraz bakıyorum ekrana doktorum gösteriyor işte burda çok büyük değil ama artabilir ani harekette bulunmayın ağır kaldırmayın vs..
İğneler ilaçlar vel hasıl çok uzadı sürçülisan ettiysem affola burdan çıkıracağımız sonuç ne? Ne yapıyor muşuz? "Vücudun kıymetini biliyormuşuz" öyle miydi tam olarak? :))))))))