Kalp kalbe karşı derler

Ayrılığın acısı bir gün çökerse yüreğine, bırak artık geçmişi, bugünü; gözlerine yaşlar dolsa da bak artık geleceğe, tek başına dimdik ayakta. Hayatın dikenlerini tek tek kırarken acıyı duymasan da, ilaç değil tuz basarsın kanayan yarana.

Sevgi dolu geçen zamanların sonucu, acı bir gerçekle yüzüne vurulduğunda senden başkasına aşkım diyenleri asla affetme, yüreğinde acı bir burkulma ve gözlerinde yaşlarla.

Bana zaman ver bitireceğim her şeyi dediğinde, verdiğin zamanların hiç faydasını görmesen de, ver artık evrenin tüm saatlerini doyasıya kullansın sonunda.

Beni rahat bırak, kendi halime, bulurum elbet çözümü bende sesleri çınladığında kulaklarında, al artık git kendini yüreğinde ayrılığın acısıyla boş ver üzülme.

Kırılan kalbine batan cam kırıklarını ne kadar temizlemeye çalışsan beceremesen de, onunla ilgili her düşüncede acı verse de, bırak zamana iyileşir elbet yaraların içi camdan lime lime olmuş olsa da.

Sadece sen dediği günleri hatırla. Her şey ne kadar çabuk değişiyor zamanla, duygularından düşüncelerinden çıkardığın gibi şimdi sıra geldi kalbinden atmaya.

Kör karanlığa kadar uyuyamadığında, her dalışında on dakikada bir onun hayaliyle uyanırsan, yüreğinin bir yerlerinde bir sızı duyarsan, yaptıklarını hatırla boş ver üzülme.

İkili bir ilişkiyi devam ettirmeye çalışırsa, bir gün dediği bir günü tutmuyorsa, verilen sözlerin yerine getirilmediğini anlıyorsan, yalanlar diyarında camdan bir fanusun içinde yaşıyorsan, her geçen gün içini daha da acıtan farklı bir şey öğreniyorsan, mesajlar bulup daha da yıkılıyorsan, boş ver üzülme.

Kalp kalbe karşı derler, o üzülsün seni kaybettiğine. Ay çekip giderse bir gün güneş girecektir içeriye, dilinden bu şarkıyı düşürmesen de.

Hülyalar / Hülya kanatlı