Kalp nabzım

Bir rüyaydı söylemek ama artık o rüyadan uyandım. Gözlerine kıyamadığım o günler şimdi sual ediyor. Özlemin söze ulaştığı sokak sensizliğinde ayaz atıyor. Elin elime uzanışında içimde heyecan bırakan sırsın içime. Sen sen diye sevmedim biz olalım diye sevdim. Seviyorum seni an gibi canan gibi nefes gibi. Bir gelsen diyordum hala o adımını bekliyorum. Beklemekteyim.  Ta ki ölene dek. Söz verdi kalbim seninle seni yaşamaya. Çok şey istemedim sen iste yoluna amadeyim. Öyle bir heyecan var ki içimde kanat çırpıyor bir kuş. Sana uçmak için ömrünü tüketiyor. Alnımı her secdeye koyduğumdan hayırlısıyla Rabbimden seni diliyorum. Sen beni dünya gafletimden uyandırdın. Sana olan aşkımla imana geldim. Heder ettiğim zamanların peşinden bana yol verdin. Gönül pencerende uçuşan ben oldum. Çocukluğumdan bu yana hep en güzel duygularımla yaşarken bir kayba uğradım. Kendi dünyamdan koptum ve seni görüp sana olan aşkımla yeniden canlanır gibi sarıldım seccademe.

Şükür ki kaybedişlerim seni kazandırdı bana. Gelsen diyordum artık gönül bağrımda açsan diyordum. Olamadığım kadar iyileştim gözlerinde. Şifam senin kalp nabzındı.

Dokunuşun düşlerime merhem oluşundu.