Kalp olmuşsa müebbet hapis

Gömüldü, benliğinin sonsuz derinliklerinde,

Sevinci kayıp gitti, hüznü var sadece ellerinde,

Haykıramadı insanlığa, ne yapıp ne etse de,

İnfazı verilmiş bir kere, ne kadar dövünse de.

Tel örgüler değildi ki itirazı, yandığı sadece kaderine,

Yürek müebbet olmuş göğüs kafesine,

Suçu; sevmek olmuş hem de ölümüne,

Fiilen kalp çalmakmış, sormadan sahibine.

Davacı davasından vazgeçse de,

O vazgeçmemiş her nedense,

Ağlamış karşılılıksızlığına her celsede,

Ömür böyle boşa akıp gitse de.

Bir gel diyecek ses aramış ama nerede,

Aşkı yanlış seçmiş kalbi, suç kendinde,

Artık tahliye olmuş kalbi özgürse de,

Onun kalbi hep olacak cenderede,

Saklı hayali; hep evet diyecek ses de,

Belki yarınlarda, belki de sahte cennetinde.

Aysel AKSÜMER