Kalpazan Sen Olmalısın Keder

Fırını kullanmasını bir öğrenememiştim, ya fazla yanık, ya az pişmiş ya da kabarmamış..

Hiçbir zaman karıştırmayı da öğrenmemiştim, ya da öğrenememiştim.. Herşey sıralı ve muntazam olmalıydı..

Onun için alnına düşen perçemleri yana taramayı seviyordum.. Ya da dışa taşmış gömleğini usulca sarılıp düzeltmeyi.. Ya da beni eleştirmeye başladığında uzaklara dalıp aslında hiç varolmadığını düşünmeyi seviyordum.

Ne kadar da uzun zaman olmuş seni sevmekten vazgeçeli ve ne kadar da uzun zaman olmuş kendimden vazgeçeli. Sıralı yapmak gerekiyor her işi evet. Önce sevmek daha sonra alışmak değil, önce alışmak sonra sevmek.. Sevgini içimde hissetmek doğru olan..

Belki de seni hiç sevmemek..

Seni doğuran ben miydim ki seni sevmek zorunda kalayım; söylesene kader ya da en iyisi sen söyle keder..