Kamera şakası gibi

Merhaba,

Sevgili arkadaşlar ilk önce acıma ortak olan herkese çok teşekkür ederim. Gerçekten bir hafta olmasına rağmen üzüntüm geçmedi her gece neden diye sorduğum çok oluyor ama gülmekle ağlamak kardeşmiş ne kadar üzülsen bile komik bir şey olunca tebessüm edebiliyor ya da gülebiliyorsun.

Ben haber saatlerinde haber izlemeyi sevmiyorum, beni sıkıntıya sokacak ya da üzecek dizileri izlemiyorum sinemaya gideceğim zamanlarda filmin sonunu soruyorum iyi bitiyorsa izliyorum roman tipi kitap alırken bile sonunu muhakkak okuyorum ve pozitift yaşamayı istiyorum belki bu yüzden kötü olaylar karsısında fazla hırpalanıyorum. Gene de bundan pişman değilim komik durumları yakalamayı bunları sizle paylaşmayı seviyorum.

Geçen sene kız kardeşimin yanına Kıbrıs a gittim, hiç sevmiyorum ama kardeş ve yeğen sevgisi ağır basıyor galiba, orada yapacak fazla şey yok yeğenim okula gidince kardeşimle çarşı pazar geziyorduk Bir kıyafet satan alışveriş mağazasına girdik bir elbise beğendim denemek için kabine girdim tam giyinecekken bir anda kabin yerle bir oldu ve ben ortada kaldım ne düşüneceğimi şaşırdım kamera şakası mıydı bu kız kardeşim hemen koştu oradan bulduğu bir şeyle üstümü sardı hala şaşkınlıktan donup kalmıştım hareket edemiyordum.

Allahım dedim bu kamera şakasıysa düşünsenize bütün Türkiye olmasa da tanıdık herkes bunu görebilirdi neyse ki düşündüğümüz gibi bir şey değilmiş sadece bir kaza olmuş o kadar ama bende çok kızdım iş yeri sahibine, ne kadar kötü bir durum defalarca özür dilediler.

Biliyorum aslın da bu yazı da benim ruhum benim ifadelerim benim heyecanım yok sanki beynim pres edilmiş gibi ben hala o eski hülya değilim ama bir şeyler yazmak istiyorum belki daha düzelirim, kafam boşalır diye lütfen bu sebep den dolayı özürlerimi kabul edin sizleri seviyorum sevgiyle kalın.