Kan emen kansızlar

Güne bakan güzel gözler.. Yoksul, mutlu, umutlu, yeşil, pembe, beyaz hayatlar.. Olmayacak renklere döndüler siyah oldular gecenin siyahı.. Kırmızı oldular kan kırmızısı.. Yalnızca onların mı? Bizim de farklı sayılmaz ki.. Ama biz yarın unutacağız! Lakin ardından günlerce, sabahında akşamında saydam gözyaşlarını akıtanlar hiçbir zaman unutmayacaktır.

Haberi duyduk tüylerimiz ürperdi, donduk kaldık, ufaktan istemeden gözyaşımız damlar oldu, yanaklardan süzüldü. O anın şokuyla dualarımızı okuyamadık sonra da unuttuk.

Biz hep kendimizi onların yanında hissettik ama onlar bizim yanlarında olduğumuzu unuttular. Kendilerini yalnız hissettiler. Gece olduğunda biz uyuduk onlar bekledi. Biz sıcacık yatakta ufacık esintiden şikayet ederken.. Bugün son nefeslerle donduk. Sabaha buz gibi uyandık.

Hayatta herşey olur bunun bilincine bir türlü varamadık. Her olayda devleti suçlamak, akıl vermek.. Sanki onların aklına gelmiyordur düşündükleriniz. Sanal ortamda ki devleti suistimal edecek, o kansızları sevindirecek öyle çok paylaşım oluyor ki. Yazık halkımıza. Biz bu şekilde sahip çıkamayız geride kalan toprak parçasına. Kötüleyerek bir yere gelemeyiz. Tabi elimizde imkan olsa hepsini teker teker ölüme göndeririz. Ancak konuşmaktan başka yaptığımız bir şey yok, hoş uzaktan elden de ne gelir ki? Sadece sabır çekip dua etmekten başka tabi ki.

Bundan sonra duamız ortak bizim.

Allah vatani görevini yapana yardım, şehitlere rahmet, yaralılara şifa, geride kalanlara da sabır versin inşallah..